Με κουράζεις φίλε μου. Και αυτό όχι λόγω του ότι αναγκάζομαι να αντιεπιχειρηματολογώ στις δικές σου θέσεις, αλλά επειδή απλά διαστρεβλώνεις ξανά και ξανά την συζήτηση.Ιτς κουάϊτ σιμπλ, που λένε και οι Αγγλοσάξονες: Αναρωτιόμαστε κατά το πόσο σκληροπυρηνικό είναι, ή μπορεί να είναι το Ισλάμ -> προβάλλω μερικά τρανταχτά παραδείγματα θεοκρατικών καθεστώτων με αυστηρή, σκληροπυρηνική εφαρμογή του Ισλάμ -> ή πρέπει να δεχτείς ότι ισχύει σαν γεγονός, ή ότι τα συγκεκριμένα παραδείγματα δεν έχουν απολύτως ΚΑΜΙΑ σχέση με το Ισλάμ. Τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο.Μπορεί να έχεις δίκιο και να μην αποτελεί "πίστη" η επιβεβλημένη πίστη. Όπως, όμως, σημείωσα στο κείμενο μου, αυτό μεταβάλλεται σταδιακά σε "πραγματική πίστη" στις μεθεπόμενες γενιές σε πολύ μεγάλο ποσοστό.Θα ήμασταν όλοι πολύ ευτυχισμένοι αν η θρησκεία ήταν στην πράξη αυτό που λένε τα λεξικά φίλε μου. Δυστυχώς, είναι πολύ περισσότερα και πολύ χειρότερα...Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο αστείο μοιάζει σε εμένα αλλά και όλους τους ανθρώπους με ελεύθερη και δομημένη σκέψη και λογική, να μας μιλάει για γνώση και άγνοια η πίστη, το δόγμα, το θέσφατο. Για να μπορούσεις πραγματικά να δεις το απίστευτα οξύμωρο του θέματος, θα απαιτούσε να γκρεμιστεί μέσα σου ολάκερο το οικοδόμημα της πίστης σου, στην πράξη όλα σου τα πιστεύω, όλη σου η ζωή (θεωρώ εδώ δεδομένο ότι είσαι άτομο της πίστης). Και η πράξη με έχει διδάξει ότι κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατον (είναι γνωστή και η περίφημη ρήση του Τουαίην άλλωστε), αλλά και επιπλέον δεν θα ήθελα ποτέ να κάνω κάτι τέτοιο σε κάποιον, ακόμα και αν μπορούσα. Ας μην πιάσουμε καλύτερα λοιπόν, το θέμα της βλακείας.........
Σχολιάζει ο/η