"Λυσσώδη προπαγάνδα κατά του όχι". Το υβρεολόγιο τύπου "γερμανοτσολιάς" , "βολεμένος", "προδότης", "στα τέσσερα" και διάφορα άλλα που δεν θέλω να γράψω, είχε πλημμυρίσει τα κοινωνικά δίκτυα και καμία σύγκριση δεν έχει με την καμπάνια του "ναι". Πρέπει να είναι κανείς είτε τυφλός είτε εντεταλμένος για να υποστηρίξει το αντίθετο. Επιπλέον, που στο διάτανο βρέθηκαν ξαφνικά τόσα όχι-accounts? Και πού στο καλό πήγαν την επομένη του "δημοψηφίσματος". Είναι αφύσικο να αναπτύσσονται πάνω από 1000 likes σ΄ένα σχόλιο μέσα σε 5΄. Για τη διαπλοκή. Πριν μερικούς μήνες η Αγγελοπούλου έβγαινε φωτογραφίες με τον Τσίπρα χαμογελαστή και λαμπερή, όπως πάντα, δηλώνοντας (είτε η ίδια, είτε μέσω του γιου της) πως τον στηρίζει. Ο ΔΟΛ, στηρίζει Τσίπρα, πλέον ανοιχτά. Αυτά, όμως, είναι ψιλά γράμματα. Χωρίς τη στήριξη μεγάλων ομάδων συμφερόντων, κανείς πολιτικός δεν πήγε μπροστά, πόσο μάλλον ένα τόσο μικρό κόμμα.Φυσικά και έχει σημασία το γεγονός ότι το κατ΄ευφημισμόν δημοψήφισμα χαρακτηρίστηκε ως παρωδία. ΤΕΡΑΣΤΙΑ σημασία, σε πολιτικό, νομικό και ηθικό πλαίσιο. Εκτός κι αν είναι κανείς ΟΚ να τον δουλεύουν μες τη μούρη του. Δυστυχώς, το παιχνίδι του ναι/όχι το έπαιξαν σχεδόν όλοι. Στημένο-ξεστημένο το σκηνικό Τρέμη-Τσίπρα, το βρήκα φθηνό.