Μπορεί να είναι και αυτό που λες. Συχνά επιδιώκουμε συνειδητοποιημένα την ευκαιρία να "ξεσπάσουμε" (με ή χωρίς εισαγωγικά) στον εμπλεκόμενο, για να εκτονώσουμε το αρνητικό συναίσθημα, έτσι ώστε μετά να δοθεί έδαφος επαφής και συζήτησης ή απλά για να το βγάλουμε από μέσα μας στιγμιαία και να μην δώσουμε συνέχεια, προκειμένου την επόμενη στιγμή εμείς να νιώθουμε έτοιμοι να ομαλοποιήσουμε την πρότερη καλή επαφή, έχοντας αγνές πρόθεσεις και όντες ειλικρινείς. Βασικά, αυτό αποτελεί μια εξελιγμένη συναισθηματική επίφαση ειλικρίνειας, που συμβαίνει εντός μετρημένων (δηλ. προβλεπόμενων και επιτρεπτών) και λογικών ορίων. Οπωσδήποτε είναι δείγμα πολιτισμού ο έλεγχος της συναισθηματικής μας αποφόρτισης εν σχέσει με κάποιον άλλον. Συμφωνώ πολύ μαζί σου. Απλά έχω την εντύπωση ότι ο/η αποστολέας της #7 μιλάει για κάτι άλλο. Την (φαινομενικά ακατανόητη για αυτόν) αλλαγή πλεύσης ενός ατόμου, που όμως συμπεριλαμβάνει και την επιστροφή του σε ένα πρόσωπο από το οποίο το άτομο έχει πληγωθεί.
