Τι ωραία ταινία, ειδικά για όσους έχουν μεγαλώσει στην επαρχία.Θυμάμαι ακόμα το βράδυ που την είδα στο Μακεδονικόν. Φύγαμε αμίλητοι με το φίλο μου το Δημήτρη από την επίδραση αυτού που είχαμε δει. 19 χρόνια μετά ακόμα είμαστε φίλοι. Νομίζω ότι στην ταινία περιγράφεται ότι χάνεσαι με όσους ουσιαστικά δεν ήσουν φίλος, απλά ανήκατε για διάφορους λόγους στην ίδια παρέα η οποία σχηματίστηκε σε πολύ μικρή ηλικία - άρα χωρίς ενδεχομένως στέρεες βάσεις (πχ έτυχε να γεννηθείς στην ίδια γειτονιά/μέρος με κάποιον.Μουρικης, Σταριδας, Γεωργάκης παρέμειναν φίλοι μέχρι τέλους.Όταν απομακρύνεσαι από τις καταστάσεις/κοινά βοιώματα που σχηματίζουν/διατηρούν μια παρέα τότε άλλου πάει τον καθένα η ζωή και το να χαθείς είναι φυσική συνέπεια, απο τη στιγμή που έχετε γίνει διαφορετικοί άνθρωποι τελικά.