Ε,όχι,Άρη,να τα πολυλογήσουμε! Συνειδητά ή ασυνείδητα,αποφεύγουμε να "σκάψουμε" μέσα μας,ώστε να καταλάβουμε γιατί χανόμαστε χωρίς προφανή λόγο,ενώ ήμαστε κολλητοί!Αυτά τα "πέρασε σ' άλλη σχολή,σ' άλλη πόλη",είναι δικαιολογίες.Ως παθών(και ως θύτης και ως θύμα)πρέπει να πω πως μας πιάνει μία έπαρση και λέμε "εμένα τώρα με περιμένει η μεγάλη ζωή(καρριέρα,Λονδίνο κτλ),έχω cool νέους φίλους,τι να κάνω τώρα μ' αυτόν/ήν;"Γράφεις πως δεν θυμάσαι ποιός πρωτοείπε ότι σας συνέβη αυτό που έγινε στην ταινία. Η υποσυνείδητη ενοχή σου εκδηλώθηκε εξωτερικά με αμνησία! Μάλλον,εσύ το είπες!Ενοχή,όμως,δεν σημαίνει απαραίτητα πως φταις εσύ(ακόμη κι αν εσύ μίλησες),μπορεί,απλά,να είσαι ενοχικός.Μακάρι να ζήσατε ένα διάλλειμα και να είστε για πάντα μαζί,αλλά η Ελένη ψυχούλη διαφωνει!!Υ.Γ Πάντως,όταν του έδωσες συνομωτικά και στην ψύχρα το τηλέφωνό σου μπορεί να έγινε παρεξήγηση μέσα στην παρεξήγηση(inception!):ίσως η παρέα να είχε ομοφοβικούς και να νόμιζε πως εάν σε καλούσε,θα "στιγματιζόταν" στους δικούς του cool φίλους! Όλα είναι πιθανά!