#3 Ε νομίζω ότι - αν και αυτό που ζουν τα παιδιά πράγματι μοιάζει να εμπίπτει στον ορισμό της σχέσης - για να θεωρήσει κανείς ότι βρίσκεται όντως σε σχέση πρέπει ΚΑΙ να έχει ξεκαθαριστεί ότι έχετε. Ή τουλάχιστον να μην έχει ξεκαθαριστεί ότι δεν έχετε. Και στη περίπτωση της κοπέλας αυτό ακριβώς έχει συμβεί, και δη με δική της πρωτοβουλία.Όταν λέει "κάτι παραπάνω" πιθανώς εννοεί ότι αν πχ. κάνει 3 μέρες να επικοινωνήσει μαζί της και του πει "πού χάθηκες εσύ;" ή αν φλερτάρει ανοιχτά μπροστά της με άλλη και του του κάνει σκηνή, αυτός θα έχει το απόλυτο δικαίωμα να της απαντήσει "Γιατί; Σχέση έχουμε;" Να δυο πράγματα που, κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ καλοί ορισμοί μιας (κλασικής, τουλάχιστον) σχέσης. Που στην ουσία είναι ένα πράγμα: Στη σχέση "δίνεις λογαριασμό". Αυτό είναι ίσως από τα βασικότερα στοιχεία της. (Εκτός αν είναι πολύ "ανοιχτή" σχέση - που αυτό κι αν είναι από τα πράγματα που πρέπει να έχει συζητηθεί και διατυπωθεί ανοιχτά και απεριφράστως, και όχι να το συμπεράνει κανείς μόνος του.)Αυτά όσον αφορά το αν έχουν (κατά τη γνώμη μου) σχέση. Όσον αφορά το αν πρέπει να κάνουν - ποιος ξέρει; Αν οι αιτίες του προηγούμενου χωρισμού τους εξέλιπαν, γιατί όχι; Αν οι πιθανότητες να πληγωθεί δείχνουν ίσες με οποιαδήποτε άλλη σχέση, κι απλώς επειδή είναι ο ίδιος με παλιότερα φοβάται να ακούσει το "I told you so", ε εμένα αυτό μου φαίνεται χαζός λόγος για να χάσεις την ελπίδα για κάτι όμορφο.Τέλος, δράττομαι της ευκαιρίας να πω κάτι σε όσους λένε: "Αφού ο Α ξεκαθάρισε τις καθαρά σεξουαλικές προθέσεις του, ο Β δεν έχει καν δικαίωμα να πει ότι τελικά ανέπτυξε συναισθήματα". Όπως βλέπουμε (και έχω ξαναδεί στη ζωή μου) οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να αλλάζουν γνώμη. Όχι μόνο ο Β, ακόμη και ο Α μπορεί να αλλάξει γνώμη τελικά! Because, you know, άνθρωποι. Παρουσιάζεις στον άλλο τα νέα δεδομένα, και απλώς διαπιστώνεις αν μπορείτε να αλλάξετε γνώμη παρέα. Να απαιτήσεις δε μπορείς, αλλά έχεις κάθε δικαίωμα να ζητήσεις "αναδιαπραγμάτευση" των όρων του συμβολαίου.