Με αφορμή την ερώτηση 7, θα πω κι εγώ τον πόνο μου. Τί κακό αυτό με τα σόγια. Μέχρι μια ηλικία στη δεκαετία των 20 (ποιά ακριβώς;) είσαι μικρή ακόμη: 'Μπα έχει και φίλο? Ο πατέρας της το ξέρει;', 'Τί έμεινε έκγυος η τάδε? Και πώς θα το μεγαλώσει το παιδί;' 'Από το λύκειο τον κυνηγούσε το γίο μας. Δε σπούδασε, παντρεύτηκε μικρή.'Και μετά ξαφνικά 'Αντε, κι εσύ πότε θα πάρεις σειρά; Θέλουμε να δούμε και κανα μωρό', και το αγαπημένο μου 'Εντάξει και τα διαβάσματα και η δουλειά, αλλά εσύ δεν πρέπει να ξεχνάς την οικογηένεια. Η κόρη μου είχε μωρό στην ηλικιά σου.' (Το οποίο 'μωρό' είναι τώρα 20, άρα σε πέντε χρόνια θα αρχίσει να ακούει και αυτό τα ίδια. Αλλά είναι ακόμη στην πρώτη φάση και παραμένει μωρό.)Να διευκρινήσω ότι από τα πρώτα σχόλια στα δεύτερα μπορεί να μην μεσολαβούν ούτε δυο χρόνια. Και αναρωτιέμαι είναι γενικό φαινόμενο αυτό να μετατρέπεσαι τόσο ξαφνικά από 'το μικρό' σε 'μεγαλοκοπέλα' στην ελληνική οικογένεια, ή έχω πέσει στην περίπτωση?
