Νο 3. Αν κρατουσα ημερολογιο στα 20 και το ανοιγα σημερα, 17 χρονια μετα, το γραμμα σου θα μπορουσε να ειναι μια καταχωρηση μου. Η ζωη μου ηταν ακριβως ετσι. Θέλω λοιπον να σου πω να μην ανησυχεις. Μπορει να τα κανεις ολα σωστα, να εισαι καλη, να αναζητας φιλους και εραστες, να προσπαθεις και να επιμενεις, αλλα αυτο που περιμενεις δεν συμβαινει. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. Ενδεχομένως δεν ξέρεις πού σου πάνε τα 4, ποια εισαι, πού πας και πού θελεις να πας. Αυτά ΔΕΝ ειναι τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου, καθε μέρα που περνάει ΔΕΝ είναι μια μέρα χαμένη. Μπορείς να μάθεις να περνάς καλά με τον εαυτό σου, μπορείς να διαβάσεις, να ενημερωθείς, να μορφωθείς, να ταξιδέψεις, να γυμναστείς και μέσα από όλα αυτά θα βρεις τι σου αρεσει και θα γνωρισεις κόσμο που να συμπαθείς. Αν μπορείς να δεις κι έναν ψυχολοόγο για να σε βοηθήσει να καταλάβεις τον εαυτό σου μια ώρα αρχύτερα, τοσο το καλύτερο. Πάνω από ολα όμως, μην ανησυχείς κι αυτό σού το γραφω με bold, underlined και font 30. Ξέρω ότι είναι αδύνατον αλλά τουλάχιστον προσπάθησε. Τα καλύτερα έρχονται.
