Την ανακάλυψα σχετικά αργά την "Άκρη της πόλης", ωστόσο με συνεπήρε. Εξαιρετικός ο Στάθης ως πρωτοεμφανιζόμενος και ουσιαστικά ερασιτέχνης, όπως και οι συμπρωταγωνιστές του (κυρίως ο Κοτζιάν). Αντίθετα δεν μου άρεσε στον "Δεκαπενταύγουστο", κυρίως λόγω της επιλογής του σκηνοθέτη να ντουμπλάρει τη φωνή του, τη στιγμή που είναι δυνατό του χαρακτηριστικό η προφορά του και η χροιά της φωνής του.
