Kαι εγώ παλιότερα είχα τρέλα να πάρω ένα μαλτεζάκι και τα τελευταία χρόνια τρέλα να πάρω golden retriever. Αυτό απλά στην θεωρία γιατί στην πράξη πρώτον η συνείδηση μου δεν θα με άφηνε ποτέ να δώσω χρήματα για ένα σκύλο την στιγμή που χιλιάδες υποφέρουν στους δρόμους και στα καταφύγια και δεύτερον, όλα τα αδεσποτάκια που έχω υιοθετήσει κατά καιρούς (ράτσας ότι να ναι) έχουν αποδειχτεί πανέξυπνες και πανέμορφες ψυχές. Συν του οτι νιώθω εγώ καλά με τον εαυτό μου που έσωσα μια ψυχούλα που περίμενε μια αγκαλιά και αυτό που λένε πως σε ευγνωμονούν ισχύει! Αυτά τα συναισθήματα δεν συγκρίνονται με κανένα 'αισθητικό' ή οποιοδήποτε κριτήριο ράτσας καλή μου Varaw.. :)