Κανω μια προβολη στο μελλον, τον βλεπω στα 30, στα. 40, ολο και πιο μπερδεμενο, χωρις δουλεια, η με δουλεια που ''θα του πεφτει λιγη'', πιο ανευθυνο, και ως εκ τουτου πιο πικροχολο, να γκρινιαζει για τις ευκαιριες που δεν του δοθηκαν, για αυτους που δεν τον βοηθησαν, για το συστημα που φταιει για ολα, και καταληγω να συμφωνω με την προλαλησασα (για αλλη μια φορα). Παρατα τον.