καμιά διαμαρτυρία με συναδέλφους, κάτι που να διεκδικεί τελοσπάντων δεν σκέφτεται κανείς να κάνει; Η φάση είναι ή παραιτούμαι ή κάθομαι και δέχομαι να με φτάσουν στο σημείο να δουλεύω για 300 ευρώ 10 ώρες τη μέρα; Δεν μπορούμε να συντονιστούμε με άλλους ανθρώπους μπας και να διεκδικήσουμε επιτέλους;
Σχολιάζει ο/η