#4Προσωπικά, θεωρω οτι υπαρχουν πολλοί λόγοι για να παραιτηθεί καποιος ακομη και εν μεσω κρίσης. Το εχω κανει πασχίζοντας-και εν τελει καταφέρνοντας να βρω μια δουλεια στο ιδιο αντικείμενο αλλα με καλύτερες συνθήκες, χρηματικές αλλα και δεοντολογικές. Εργάζομαι στον τομέα της υγείας και είχαμε φτάσει στο σημείο ολοι οι εργαζόμενοι να κανουμε πραγματα που δεν ηταν δικη μας δουλεια, αλλα και πραγματα με τα οποια δεν συμφωνούσαμε οτι πρεπει να γίνονται με τον συγκεκριμένο τροπο. Οπως είπα, οταν τίθενται θέματα υγείας, ο δεοντολογικος κώδικας πρεπει να βρίσκεται πρώτος στη λιστα των καθηκόντων και αν περιλαμβάνει κατι που δεν συμφωνώ, δεν μπορω να δεχτώ μια τετοια ψυχολογική πίεση επειδη εχουμε κρίση και υπαρχει ανεργία. Οχι. Μπορεις να ψάξεις να βρεις κατι καλυτερο και μετα να παραιτηθεις. Οπως επισης, αν ο λογος ειναι η μεγάλη μείωση μισθού, οπως σκέφτομαι πολλες φορές και γω, σκέψου αν αξιζει η δουλεια που κανεις για αυτα τα χρήματα. Σχετικα με την ευθύνη που χρειαζεται η δικη μου δουλεια, δεν σηκώνει μείωση. Σε τετοια περιπτωση μπορει να βρω μια αλλη δουλεια, χωρις αυτες τις ευθύνες και με λιγότερα χρήματα, τοτε δεν θα με πείραζε.