Απεργία την Πρωτομαγιά

no. 1Καλή μου, μη στεναχωριέσαι. Αναρωτιέμαι και εγώ αυτό το διάστημα για τα ίδια πράματα.Δεν ξέρω τελικά τι χρειάζεται και τι αρκεί. Αυτές τις μέρες επεξεργάζομαι το εξής: μάλλον αυτό που χρειάζεται είναι κάποιος μεγαλύτερος, να έχει λεφτά (εννοώ μια δουλειά) και μια μάνα αρκετά μεγάλη, ώστε να καταλάβει πως δεν μπορεί πλέον να τον φροντίζει, για να κάνει το επόμενο βήμα. Δε πα να έχεις εσύ μέσα σου τόνους αγάπης, δε πα να υπάρχει η τέλεια εγκεφαλική επικοινωνία, το πιο καλό σεξ, τίποτα από αυτά δεν αρκεί, όταν είναι να γίνει το επόμενο βήμα. Η αντιρκή ανασφάλεια σπάει κόκκαλα, όπως επίσης κόκκαλα σπάει και η αντρική ανωριμότητα. Μακριά από άντρες που νομίζουν πως έχουν το χρόνο με το μέρος τους, μακριά από άντρες που θυσιάζουν ανθρώπους στο βωμό των μικροαστικών στερεοτύπων. και μη μασάς. εσύ θέλεις να δημιουργήσεις και για αυτό το λόγο θα δεις πως οι συναισθηματικές σου δυνάμεις είναι ανεξάντλητες. Πραγματικά εύχομαι, μιας και πέρασε καιρός από τότε που έστειλες την ερώτησή σου εδώ,να είσαι καλύτερα.
Σχολιάζει ο/η