Στο πρώτο βίντεο συγνώμη αλλά δεν μπορώ να διακρίνω καμία γελοιότητα και γραφικότητα στο πρόσωπο του Λεβέντη. Αντιθέτως, σοβαρότητα διακρίνω προς έναν τηλεθεατή που θεώρησε σκόπιμο να σπαταλήσει εποικοδομητικά το χρόνο του στέλνοντάς του ένα μήνυμα κοροϊδίας. Δηλαδή τι έπρεπε να κάνει ο Λεβέντης, να το παίξει νταής ή έξυπνος ότι πιάνει πουλιά στον αέρα και δεν μασάει; Πιστεύω ότι όχι απλά δεν φέρθηκε έξυπνα αλλά πανέξυπνα κατά τη γνώμη μου γιατί δεν αναλώθηκε σε ανούσιο μήνυμα.Το δεύτερο βίντεο δεν το είδα γιατί πρώτον δεν είχα μία ώρα στη διάθεση μου και δεύτερον από το τίτλο του δεν μου φάνηκε ότι θα δω κάτι γραφικό. Θα χαρώ φυσικά να μου επισημάνεις κάποια χρονικά σημεία γραφικότητας του Λεβέντη. Επιπλέον, το γεγονός ότι αναφέρει πως ο λαός τον αγαπάει αλλά το σύστημα τον εμποδίζει και ότι όσοι είναι στη Βουλή είναι απατεώνες, συγνώμη αλλά πάλι δεν μπορώ να πω ότι αυτό τον κάνει γελοίο κτλ... Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι μπορεί να έχει υπέρμετρη εντύπωση για τον εαυτό του. Τα άλλα δύο στοιχεία (τον εμποδίζουν - απατεώνες) δεν μου κάνουν εντύπωση. Ειδικά όταν ένας δημοσιογράφος μετέπειτα Υπουργός Ν.Δ. τον κάλεσε και τον χλεύαζε επιδεικτικά (για το εμποδίζουν) και ειδικά όταν όλοι έχουμε πλέον την ίδια άποψη για το πολιτικό σύστημα (απατεώνες)...εκτός εάν εσύ έχεις διαφορετική.Τυχαία διάβασα στην Καθημερινή σχετικό άρθρο της Μαριλής Μαργωμένου όπου στο τέλος συμπεραίνει: "Φυσικά, όταν καταστροφολογείς για 30 χρόνια, κάτι απ’ αυτά που λες κάποτε θα επαληθευτεί. Η διαφορά είναι πως δεν υπάρχει κανένα βίντεο με τον Βασίλη Λεβέντη να τάζει ποτέ τίποτε σε κανέναν. Και καθώς το επίπεδο της ελληνικής Βουλής από εκλογές σε εκλογές όλο και πέφτει, σήμερα πλέον ο Δον Κιχώτης του Καναλιού 67 δεν μοιάζει πια τόσο αλλόκοτος. Κι έτσι, με ψήφους σοβαρές ή με ψήφους για πλάκα, από συμπάθεια ή από εκτίμηση, ο Βασίλης Λεβέντης, με τα μαλλιά σχεδόν λευκά και χωρίς φραπέ στο χέρι, έπεισε την Κυριακή που μας πέρασε 110.000 ψηφοφόρους να τον σταυρώσουν. Γιατί πράγματι: είναι εξίσου γραφικός με μερικούς απ’ τους βουλευτές τελευταίας εσοδείας. Ακόμη κι έτσι, όμως, παραμένει όμως με διαφορά ο πιο αγνός απ’ όλους τους,"
Σχολιάζει ο/η