Συμφωνώ. Με λίγα λόγια ο π. Γαβριήλ δεν είναι ο απλός παπάς της ενορίας που δίνει μια αυθεντική μαρτυρία, είναι ένα άτομο που κάνει πολιτική. Πιστεύει ότι ανήκει στο Ισραήλ περισσότερο απ' ότι στον αραβικό ή τον παλαιστινιακό λαό. Δεν το βρίσκω παράλογο. Φυσικά, άλλοι προσπαθούν να ενώσουν όλους τους άραβες/μη εβραίους ανεξάρτητα απ' τη θρησκεία τους. Κι αυτό έχει μια λογική. Είναι θέμα πολιτικής.Οι απόψεις του για το στρατό είναι σε αρμονία με τις υπόλοιπες πολιτικές του απόψεις, και γενικά, δεν μου φαίνονται υπερβολικές. Σε πολλά κράτη πάνε στρατό οι άντρες από τις μειονότητες, και ειδικά στο Ισραήλ ο στρατός έχει μεγάλη σημασία για την κοινωνία.Το γεγονός ότι ο π. παραποιεί στοιχεία είναι απαράδεκτο. Εκεί που καταλήγει όμως έχει δίκιο. Οι θρησκευτικές και άλλες ελευθερίες που προσφέρει το Ισραήλ δε συγκρίνονται με τίποτα, ούτε με τη Συρία, ούτε με το Λίβανο, ούτε με την Ιορδανία, ούτε με καμιά άλλη αραβική χώρα, ούτε με την Τουρκία. Κάποιοι λένε ούτε με την Ελλάδα.