Για να είμαι ειλικρινής, δεν μου άρεσε το σχόλιο του Κωστή. Αν ήμουν φίλος του θα του'λεγα ''αυτό βρήκες να πεις κι εσύ τώρα;''. Από το σημείο αυτό όμως, μέχρι να εισπράττει διαδικτυακές ευχές για ψόφο κακό και μαύρο, υπάρχει μία απόσταση. Διαπιστώνω ότι πολλοί εξ ημών έχουν ήδη διαμορφώσει μία ψυχολογική κατάσταση κατά την οποία είναι έτοιμοι να ξυλοφορτώσουν, όχι όποιον διαφωνεί, αλλά όποιον βρουν μπροστά τους και δεν τους αρέσει η φάτσα του. Ευτυχώς, προς το παρόν, όλοι αυτοί οι αιμοβόροι εκτονώνονται μόνο στο πληκτρολόγιο και έτσι δεν πέφτει ούτε μία ''ψιλή''. Έχει καταντήσει όμως ιδιαίτερα ενοχλητικό τον τελευταίο καιρό να διαβάζω σχόλια εκτός τόπου και χρόνου, χωρίς επαφή με την πραγματικότητα, χωρίς επιχειρήματα και χωρίς την παραμικρή προϋπόθεση για συζήτηση παρά μόνο με κραυγές και αλαλαγμούς. Ψιτ, μάγκες, δεν είμαι ούτε δολοφόνος, ούτε σκουπίδι, ούτε από τους νοικοκυραίους που τόσο αντιπαθείτε. Βαρέθηκα όμως να σας διαβάζω να στιγματίζετε όποιον διαφωνεί μαζί σας ως φασίστα, δολοφόνο, ή σκουλίκι που χαίρεται με την δυστυχία του άλλου. Σας το λέω με όση ευγένεια διαθέτω (και δεν είναι τεράστιο το απόθεμα) ότι μας πρήξατε. Τέλος εκπομπής.