Δεν υπάρχουν ασπρόμαυροι άνθρωποι. Τις περισσότερες φορές είναι γκρίζοι, λίγες φορές πολύχρωμοι κι ακόμα λιγότερες άσπροι ή μαύροι. Ο Χατζηδάκης κράτησε μια συνεπή δεξιά στάση σε όλη του τη ζωή, στα δύσκολα της Χούντας φρόντισε μόνο τον εαυτό του και τη διατήρηση της προσωπικής του καταξίωσης, μεγαλούργησε όμως στο 3ο Πρόγραμμα αξιοποιώντας την προσωπική του σχέση με τον Καραμανλή και παρέμεινε μουσικός, δεν αναζήτησε καμιά πολιτική αναγνώριση. Ο Θεοδωράκης έδωσε αγώνες, όντας αριστερός και ανέλαβε πρωθυπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο Ξαρχάκος έγραψε τραγούδια που ακόμα και σήμερα συγκλονίζουν (προφανώς "φταίνε" και οι φωνές - Ξυλούρης, Καρέζη) στο Μεγάλο μας Τσίρκο και αργότερα πολιτεύτηκε με τη Ν.Δ. Ο καλλιτέχνης δίνει το έργο του στον κόσμο. Δεν γίνεται να φορτώνεται και όλες τις προσδοκίες του κόσμου και να ανακηρύσσεται με το ζόρι ταγός.
Σχολιάζει ο/η