born, συμφωνώ ότι κατά καιρούς οι απόψεις του Χατζιδάκι ήταν εξόχως πολιτικές και δημοκρατικές, όμως υπάρχουν στιγμές στην ιστορία που δεν μπορείς να διαφοροποιείσαι χαριτωμένα από το πλήθος, όταν γύρω σου επικρατεί η μαυρίλα του φασισμού. Το ανάστημα ενός καλλιτέχνη εκείνες τις στιγμές μετριέται, πώς να το κάνουμε; Την ίδια στιγμή που οι συνάδελφοί του διώκονταν αυτός κρατούσε ίσες αποστάσεις. Ομολογώ ότι απογοητεύτηκα πολύ, είναι ο αγαπημένος μου συνθέτης, δεν την ήξερα τη συνέντευξη αυτή.
