Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω στα περισσότερα από τα γραφόμενά της(;) καθώς είναι μια τυπική άποψη όσων δεν έχουμε φάει την (πασοκικής κυρίως προέλευσης) προπαγάνδα περί Πολυτεχνείου.Ακόμα και σήμερα θυμάμαι την φιλόλογό μας στο σχολείο να πάλλεται και με δάκρυα στα μάτια να μιλάει για τα παιδιά κάτω από το άρμα και για τους "εκατοντάδες νεκρούς"..Η πλάκα είναι ότι το πλάνο το βλέπαμε και εμείς αλλά καμια φορά το συγκινησιακό κλίμα και τα ωραία τραγούδια σε κάνουν να βλέπεις φαντάσματα.Η προπαγάνδα είναι βρώμικη γιατί δεν σέβεται ούτε αυτούς που όντως έπεσαν εκείνες τις ημέρες.Αντί να έχουν ονοματεπώνυμο όπως τους αξίζει, ξεχάστηκαν σε ένα χωνευτήρι "εκατοντάδων νεκρών". Και έρχεται η αμήχανη στιγμή που τελικά δεν υπάρχει νεκρός μέσα στο Πολυτεχνείο (λες και δυο δρόμους πιο κάτω είναι λιγότερο νεκρός) και επειδή δεν είναι όλοι νέοι και αγωνιστές (Ελλήνες Τσε Γκεβάρα δηλαδή) το γυρνάμε στην ποσότητα για να βαρύνει λίγο παραπάνω...Όλα αυτά για να ισχυροποιηθεί αρχικά η Νέα Δημοκρατία έναντι των χουντικών κατά τα πρώτα επίφοβα χρόνια της μεταπολίτευσης αλλά κυρίως για να χτυπηθεί αργότερα από το ΠΑΣΟΚ ο μύθος και το μομέντουμ του Καραμανλή μέσω των ηρώων που δημιουργήθηκαν και που το ΠΑΣΟΚ είχε πλέον στους κόλπους τους.Φυσικά υπήρξε και μια εξαιρετική ευκαιρία για την πληγωμένη Αριστερά να πάρει μια ρεβάνς και να εξαγνιστεί. Το Πολυτεχνείο πριν από όλους πάντως το εκμεταλλεύτηκε ο Ιωαννίδης που λίγες μέρες μετά έκανε πραξικόπημα και έστειλε τον Μαρκεζίνη και την προσπάθεια δημοκρατικού ρετουσαρίσματος της χούντας από εκεί που ήρθε ,ενώ η χούντα πραγματικά έπεσε στην Κύπρο. Εκεί παίχτηκαν όλα και χωρίς αυτή την τραγωδία,ποιός ξέρει πόσο καιρό ακόμα θα υπήρχε η χούντα,πώς θα μεταλλασσόταν ή ποιά άλλη τραγωδία θα την έδιωχνε...