Επειδή μάλλον εδώ προσπαθούμε να παίξουμε με τις λέξεις και με το αν οι ΗΠΑ έδωσαν εντολή την προηγουμένη του πραξικοπήματος απ'ευθείας στον Παπαδόπουλο ενώ στην ουσία μιλάμε για συνολικότερη ενορχήστρωση ενός σχεδίου εκ μέρους του State Department για να χωθεί στα της Ελλάδας "Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η παράθεση των εγγράφων, κυρίως από τα μέσα του 1966, όπουαποκαλύπτεται η δράση της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, της CIA ώστε να αλλοιωθεί το πολιτικό σκηνικό μετην «μυστική επιχείρηση χρηματοδότησης μετριοπαθών υποψηφίων». Η επιχείρηση είναι ήδη γνωστή όχι όμως και τογεγονός ότι αποτελούσε κύριο ζήτημα της επιτροπής του Λευκού Οίκου, «Επιτροπή 303», με κύρια ενασχόλησή της,τη «μυστική επιχείρηση επηρεασμού των ελληνικών εκλογών», όπου προβλέφτηκε και η παροχή 200.000 έως και300.000 δολαρίων προς διάφορους πολιτικούς... Ο τότε σταθμάρχης της CIA, Τζακ Μόρι, εκτιμούσε και υποστήριζεότι «η αμερικανική ανάμειξη μπορεί να μην εξασφάλιζε τη νίκη σε κάποιον συγκεκριμένα, οπωσδήποτε όμως θαεπηρέαζε το αποτέλεσμα».Μερικούς μήνες αργότερα τηλεγράφημα με ημερομηνία 9 Μαρτίου 1967, αναφέρει ότι Αμερικανός πράκτορας ήρθεσε επαφή με το στρατηγό Γρηγόρη Σπαντιδάκη, τότε αρχηγό ΓΕΣ, ο οποίος αποκάλυψε ότι «τις τελευταίες δέκαημέρες διάφοροι αξιωματικοί σε θέσεις κλειδιά βρίσκονταν σε άτυπη επιφυλακή, στο πλαίσιο της πρώτης φάσηςεφαρμογής του σχεδίου Ιέραξ 2». Το σχέδιο «Ιέραξ 2» ήταν αυτό ακριβώς που εφήρμοσε η χούντα το βράδυ της21ης Απριλίου και το οποίο όπως αποκαλύπτει το τηλεγράφημα «είχε τεθεί σε εφαρμογή λόγω της ανησυχίας τουπαλατιού γύρω από την πολιτική κατάσταση»...Ακόμη πιο συγκεκριμένα για τον ρόλο που διαδραμάτισε το παλάτι, επείγον τηλεγράφημα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ της3ης Απριλίου 1967 και πιο συγκεκριμένα του υφυπουργού Στιούαρτ Ρόκγουελ προς τον πρέσβη Φίλιπ Τάλμποτγια το ενδεχόμενο της συνταγματικής εκτροπής εκ μέρους του Κωνσταντίνου, είναι ένα «ασαφές μήνυμα» καθώςδιατρανώνεται η θέληση της αμερικανικής κυβέρνησης για κινήσεις εντός των συνταγματικών ορίων αλλάυπογραμμίζεται ότι «η αμερικανική αντίδραση δεν μπορεί να προκαθοριστεί αλλά θα εξαρτηθεί από τις συνθήκες πουθα ισχύουν εκείνη τη στιγμή».Εξάλλου, το πραξικόπημα προετοιμαζόταν από τον Σπαντιδάκη εν γνώσει και ενορχηστρώσει των Αμερικανών καιξέσπασε τη νύχτα της 21ης Απριλίου. Το πρώτο τηλεγράφημα της αμερικανικής κυβέρνησης μετά την εκδήλωση τουπραξικοπήματος, στάλθηκε στον Λευκό Οίκο από τον Τάλμποτ και αναφέρει ότι «βάσει των πληροφοριών, πουεξακολουθούν να είναι αποσπασματικές, σχημάτισα την εντύπωση ότι το πραξικόπημα εκδηλώθηκε σήμερα το πρωίαπό μικρή ομάδα στρατιωτικών, στην οποία δε μετείχαν το Ανώτατο Επιτελείο, ο Βασιλεύς ή οι πολιτικοί ηγέτες».Η πρώτη συνάντηση του Τάλμποτ με κάποιον εκ της τριανδρίας των πραξικοπηματιών, τον Στυλιανό Παττακό,γίνεται μία εβδομάδα μετά, στις 28 Απριλίου όπου επιβεβαιώνεται ότι η χούντα επιθυμεί τη φιλία με την Αμερική καιόπως σημειώνει ο Τάλμποτ «θα είναι φίλος μας ακόμη και εάν εμείς δεν ήμασταν φίλοι του».Αναφορικά με τη στάση της Ουάσιγκτον στη χούντα των συνταγματαρχών, πιο αποκαλυπτικό είναι το τηλεγράφηματης 13ης Ιανουαρίου 1968, όπου υπογραμμίζεται:«1. Αποφασίσαμε να κινηθούμε βραχυπρόθεσμα προς μία σχέση συνεργασίας με το καθεστώς της Αθήνας. Το σχέδιόμας είναι πρώτον να συμβουλευτούμε εντός της βδομάδας στην Ουάσιγκτον με τους εκπροσώπους του ΝΑΤΟ καιέπειτα να σας εξουσιοδοτήσουμε να κάνετε επίσημο τηλεφώνημα στον Πιπινέλι. Η τυπική επαφή με τους υπουργούςτης χούντας δε θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί για την ώρα αλλά είναι ορατή ως το επόμενο βήμα.2.Η απόφαση βασίζεται στο γεγονός πως το καθεστώς που έχει τον έλεγχο της χώρας, και στην πεποίθηση πως θαπρέπει τώρα εμείς να επωφεληθούμε τα μέγιστα απ' την παρούσα πολιτική και απ' το γεγονός πως έχουμε συμφέρονταστην Ελλάδα που χρήζουν προσοχής.3.Δε σκοπεύουμε να κάνουμε επίσημες ανακοινώσεις, και θα φροντίσουμε να αποφύγουμε δημοσίως συζητήσεις για τοεάν θα αναγνωρίσουμε το καθεστώς. Σχεδιάζουμε να αναλάβουμε τις σχέσεις εργασίας στη βάση της ντε φάκτοκατάστασης ελέγχου...»."Η ρευστότητα που παρουσίαζε η ελληνική πολιτική σκηνή από τον εμφύλιο και έπειτα ήταν συνισταμένη 4 δυνάμεων σε σύμπλευση:Παλατιού-ΗΠΑ-στρατού-παρακρατικών οργανώσεων.Το κοινοβούλιο δρούσε απλά σε ρόλο δευτερεύοντα,συμπληρωματικά.Σε μια χώρα που και ένα κράτος που είχε κύρια γραμμή τον αντικομμουνισμό.Σχέδια είχαν καταστρώσει ήδη.Το ότι μετά την εφαρμογή του Ιέραξ επιβλήθηκαν στρατιωτικοί και όχι το παλάτι,τους ήταν αδιάφορο,όπως προκύπτει και από το απόσπασμα που παρέθεσα καθώς επίσης και από το γεγονός πως δεν αναμείχθηκαν περαιτέρω για την την επικράτηση του,ούτε καν να βοηθήσουν στο «αντικίνημα της 13ης Δεκεμβρίου» που οργάνωσε και στο οποίο συμμετείχαν υψηλότερα κλιμάκια.Απλά θέλανε να επιβάλλουν την δική τους πολιτική και να εξασφαλίσουν τις βάσεις και τα κεφάλαια τους,με οποιοδήποτε κόστος.Την δουλειά τους την είχαν κάνει,η συμμαχία τους με τους φιλοατλαντικούς ακροδεξιούς στρατιωτικούς ήταν ήδη εξασφαλισμένη.
