Εντωμεταξυ, το κωμικοτραγικό με τους γάμους είναι ότι και γαμπρός να υπάρχει, είναι σαν να μην υπάρχει! Η νύφη ασχολείται για μήνες με τις προετοιμασίες του γάμου και φροντίζει μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια (αν βάζαμε τέτοια ενέργεια οι γυναίκες στα επαγγελματικά μας, θα είχαμε γίνει όλες διευθύντριες), μιλάει απ' το πρωί μέχρι το βράδυ για το γάμο, την ημέρα του γάμου λάμπει και κλέβει την παράσταση - ο γαμπρός είναι πραγματικά σαν λεπτομέρεια: αναγκαία μεν, λεπτομέρεια δε. Πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει όλους, και κυρίως εμάς τις γυναίκες.