Προφανώς δε μπορώ να μιλήσω για την πλειοψηφία των straight, αλλά εγώ προσωπικά όταν λέω "και τι με ενδιαφέρει;" δεν το λέω αρνητικά.Διαβάζοντας το άρθρο, καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη ενός gay παιδιού να αποκτήσει πρότυπα που να ξεφεύγουν από το Φίφη του Παράβα, γιατί και εγώ ως παιδί έψαχνα (υποσυνείδητα) πρότυπα straight που να ξεφεύγουν από τον Γκλέτσο. Είμαι straight, αλλά δεν είμαι αυτό το είδος straight.Κανένας μας δε θα 'πρεπε να μπαίνει στα καλούπια που θέλουν να μας επιβάλλουν, ανεξαρτήτως σεξουαλικότητας.Ωστόσο, για να επανέλθω στο "τι με ενδιαφέρει;", για εμένα πηγάζει περισσότερο από το ότι θέλω να πιστεύω πως είμαι ένας προοδευτικός άνθρωπος που το τι κάνει καθένας στο κρεβάτι και γενικότερα στη ζωή του δε με αφορά, όσο φυσικά αυτό που κάνει είναι μέσα στα πλαίσια του νόμου και δεν επηρεάζει αρνητικά τη ζωή των άλλων. Μου φαίνεται, άλλωστε αλλόκοτο να λέω πως αγαπάω τους φίλους μου από τη μία, αλλά από την άλλη να τους αρνούμαι το δικαίωμα να ζήσουν ευτυχισμένοι.Και ίσως - ίσως - και από ένα μικρό κομμάτι ντροπής που εν έτει 2014, το γεγονός πως έτυχε να γεννηθώ λευκός, straight και άντρας μου δίνει από τη στιγμή της γέννησής μου προνόμια και δικαιώματα που άλλοι πασχίζουν να αποκτήσουν.