όταν διάβασα τον τίτλο του άρθρου αυτού με παραξένεψε κι εμένα. Αυτόματα όμως θυμήθηκα την περιπέτεια μιας ξαδέρφης της μητέρας μου λίγα χρόνια πριν. Ακριβώς πάνω από το διαμέρισμα της ζούσε μια οικογένεια με τρία αγόρια τα οποία έβρισκαν διασκεδαστικό να χτυπάνε τη μπάλα του μπάσκετ κάθε μεσημέρι στο πάτωμα και να συνοδεύουν βέβαια το παιχνίδι τους με τους αντίστοιχους αλαλαγμούς. Τους πηρε στην αρχή με το καλό φτιάχνοντας κάποια κέηκ και κάποιες μηλόπιτες κερνόντας κάποιες σοκολάτες αλλά χαμπάρι τα καμάρια. Οι γονείς ακόμα χειρότεροι. Στο σπίτι ΜΑΣ κάνουμε ότι θέλουμε. Στην αρχή δεν την πιστεύαμε την ξαδέρφη (νομίζαμε ότι υπερβάλει γιατί η ίδια δεν είχε παιδιά), μέχρι που μια μέρα πήγαμε να τη δούμε και διαπιστώσαμε οι ιδιοι την κόλαση που ζούσε. Το αποτέλεσμα; αναγκάστηκε να μετακομίσει από το ιδιόκτητο σπίτι της στα 73 της χρόνια. Οπότε καλά έκανε ο άνθρωπος και έκανε μήνυση καλά έκανε και το δικαστήριο και τον δικαίωσε. Τα παιδιά από μικρά πρέπει να γίνουν υπεύθυνα και να σέβονται τους γύρω τους.
