#4 Από τη στιγμή που όντως τον απορρίπτεις, θα φανεί ό,τι και αν κάνεις και ό,τι και αν πεις. Μπορεί για κάποιο διάστημα (ειδικά αν το έχει το ψώνιο του) να νομίζει ότι κυλιέσαι στα πατώματα, του κάνεις τη δύσκολη, η δεν ξέρω τι, αλλά η αδιαφορία, ενώ δε φωνάζει, είναι από τα πιο ηχηρά συναισθήματα, και είναι αδύνατον, αν όντως την έχεις, να του περάσει απαρατήρητη.#7 Θα κάνω ένα λογικό άλμα, και θα πω ότι δε μου φαίνεται να είναι το πρόβλημά σου τί θα πει ο ένας και ο άλλος, αλλά το γεγονός ότι δεν έχεις ξεπεράσει τον πρώην σου. Αλλιώς, τί να σε νοιάζει αν βρει γνωστή σου γκόμενα; Θα ελευθερωθείς όταν πραγματικά δεν θα σε ενδιαφέρει κάστανο τι κάνει ή τι δεν κάνει στη ζωή του αυτός ο άνθρωπος. Τότε και θα γελάς με ότι μπορεί να μάθεις, και μια χαρά θα είσαι με τις παρέες σου. Πώς γίνεται αυτό; Ακολουθώντας, ανάμεσα σε άλλα, παλιές καλές γιαγιαδίστικες παροιμίες. " Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός" "Ο έρωτας με έρωτα περνάει" "Έχει και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν μανταρίνια" "Έχω ένα βαρελάκι που χει δυο λογιών κρασάκι", όχι λάθος, αυτό δεν ταιριάζει...