Εγώ πήγα Φεβρουάριο φέτος. Πέντε μέρες το γύρισα μόνη μου σχεδόν. Ξεποδαριάστηκα κι εγώ αλλά άξιζε τον κόπο!! Μου έκανε εντύπωση το ότι πολλές φορές οι περαστικοί στο δρόμο σου λένε καλημέρα. Επίσης το ότι Σάββατο και Κυριακή αν θες να φας έξω δε θα βρεις τίποτα ανοιχτό. Το σχόλιο του Έλληνα για την περαστική τουρίστρια, χωρίς να ξέρει ότι είναι Ελληνίδα και τον άκουσε! Η γέφυρα που κάποιος μου είπε ότι έχουν επεκτείνει προς τα πάνω για να μην αυτοκτονούν οι άνθρωποι (αλήθεια,ψέματα;;) Τα αγάλματα που χορεύουν σε μια πλατεία. Το άγαλμα της "Χρυσής Κυρίας". Ο όμορφος κεντρικός σταθμός. Τα μεσαιωνικά κτίρια και πλακόστρωτα. Τα επίπεδα της πόλης. Η θέα του χαμηλότερου επιπέδου από ψηλά και η θέα του υψηλότερου επιπέδου όταν είσαι χαμηλά. Οι μακριές μυτερές στέγες. Τα θεόρατα κτίρια των τραπεζών. Η υπέροχη σοκολατερί απέναντι από το Παλάτι του Δούκα. Το ελεύθερο βλέμμα του στρατιώτη έξω από το παλάτι του Δούκα. Κάτι χειρόγραφα του Jean Coctau και κάτι στοίχοι του Οδυσσέα Ελύτη σε μια μικρή έκθεση. Η εντυπωσιακή αναπαράσταση των προϊστορικών χρόνων στο Musee d'Histoire de la Ville. H όμορφη Pont adolphe. Αυτές οι ρημάδες οι Casemates du Bock και οι άλλες του Petrusse που ήταν κλειστές στο κοινό και βάραγα το κεφάλι μου στον τοίχο. Αυτό το αναθεματισμένο μονοπάτι από τις κατακόμβες Bock μέχρι το Αββαείου Newmunster που δεν κατάφερα να το βρω. Οι λίγες στιγμές ηλιοφάνειας που κατάφερα και απαθανάτισα στις γέφυρες του Grund! Και άλλα πολλά...