Περασμένα μεγαλεία...Για εμένα ήταν η πρώτη χρονιά στο Πανεπιστήμιο. Θυμάμαι, ήμουν εθελοντής στους Παραολυμπιακούς αγώνες στα γήπεδα ποδοσφαίρου 5x5 και 7x7 του Αλίμου και είχα πάρει άδεια για να πάω να γραφτώ.Τι ωραία εμπειρία που ήταν...Δεν ήταν τα λεφτά (που όντως υπήρχαν), δεν ήταν η αίγλη των Ολυμπιακών/Παραολυμπιακών Αγώνων που επέστρεφαν στη χώρα τους... ήταν αυτή η διάθεση που είχαμε όλοι μας για ζωή.Στήναμε (για την πλάκα μας) χορό στη μέση των γηπέδων ή λίγο έξω από τα αποδυτήρια στα διαλείμματα και οι ξένοι που έρχονταν να δουν σηκώνονταν και χειροκροτούσαν και χόρευαν μαζί μας.Άλλες εποχές.Ωραίες εποχές.(και τώρα αισθάνομαι γέρος στα 27 μου... thanks Lifo! χαχαχα)
