Όταν είναι πυκνός ο λαπάς βάζετε γιαουρτάκι και γίνεται just right.Κουρτσιο, κουρδίζεσαι εύκολα, αν δεν αντέχεις να κρίνεσαι, τότε μην κρίνεις ... Η αισθητική αξιολόγηση ήταν ... "πολύ ωραίο". Αυτό σου διέφυγε.Η νοηματική αξιολόγηση όμως με το ο "ανθρωπακος απλώς να λιαζεται και να ξυνει ενθουσιωδως τα παπα(ρα)κια του" ήταν regressive (οπισθοδρομικό), Π.Κ. (Προ της Κρίσης). Δεν μπορεί να είναι τέντα όλοι που χρειάζονται και θέλουν δουλειά. Το "μάλιστα θα μας παρακαλανε να σηκωθουμε για ενα κατοσταρικακι και θα κανουμε και το δυσκολο" ήταν όχι μόνο άτονο αλλά και παιδαριώδες.Στην αρχή το ξύσιμο είναι ευχάριστο αλλά αν τα ξύνει συνέχεια ματώνουν και εκεί είναι που έρχεται ο πόνος. Αν παρά τον πόνο συνεχίζει να τα ξύνει τότε τι είναι άλλο από πάθηση; Ο ενθουσιασμός που γίνεται παροξυσμός. Βοηθάει κανέναν;Το να μιμηθείς την σαύρα πάνω στην πέτρα να λιάζεται είναι από τα ωραία της φύσης, αλλά της φύσης είναι και η σαύρα απολίθωμα κεχριμπάρι πάνω στην πέτρα. Η σαύρα που στήθηκε πόζα για πάντα στον θάνατο! Το πρώτο ζεσταίνεται και είναι ζωντανό, το άλλο παγωμένο παγιδευμένο ψόφιο.Όπως είπε η Evi LW "...μένει στην αδράνεια κ την απομόνωση. Για μένα, αυτό είναι δείγμα κατάθλιψης, όχι υγείας." Πορεία για τον ψυχικό θάνατο. Η "κουλούρα" από το ψευδώνυμο της και μόνο καταλαβαίνει κάποιος πόσο βοήθεια χρειάζεται αυτό το κορίτσι. Μερικοί την περιγελούν αλλά σε κάποια στιγμή της ζωής τους έχουν βρεθεί ή θα βρεθούν σε ένα τέτοιο "πάτο". Όλοι ακόμα και αυτοί που νομίζουν ότι είναι παχύδερμα και έχουν την ψευδαίσθηση προστασίας.