δεν περιμενα ποτε οτι θα ερχοταν η μερα που θα εβλεπα το γκρουπ ζωντανα να παιζει το κλεμμενο ποδηλατο, τα προαστια,δεν αλλαζω τα ηχεια μου, και τοσα αλλα..για την ακριβεια ,δεν περιμενα ποτε οτι θα ερχοταν η μερα που θα τους εβλεπα ζωντανα ανεξαρτητως απο την επιλογη του playlist.(ακομα και οταν ανακοινωθηκε η εμφανιση τους στα μεσα γεναρη δεν μπορουσα να το πιστεψω και μετραγα τις μερες)αλλα το playlist ηταν ονειρικο και ξεπερασε καθε προσδοκια μου. οπως και η εκτελεση των κομματιων μαζι με την σκηνικη τους παρουσια.ηταν μια συσπειρωση φιλων και γνωστων..ηταν μια τεραστια συναυλιακη εκκρεμοτητα που εκλεισε με τον πιο μαγικο τροπο.πιθανοτατα η τελευταια μεγαλη εκκρεμοτητα.ανελπιστα καλοι και συγκινητικοι."δώσ’ μου ένα άλλο κόσμο να ζήσω, να πεθάνωδώσ’ τη χαρά σ’ αυτούς που πονάνεστ’ αδέρφια μου, σ’ όσους δε βρίσκουν αιτία να γελάνεέι, σε σένα μιλάωέλα να φύγουμε μαζί γιατί είναι Κυριακή πρωίΚυριακή πρωί, Κυριακή πρωί""Θα `θελα να `μουν πάνω σου κι όλα να μ’ αρέσουν, να μου ψιθυρίζεις πως αυτές οι μέρες θα περάσουνγιατί αισθάνομαι άσχημα όπως κι εκείνη την ημέραπου διαλύθηκε το παζλ στον αέρα."
