*Ερμαν Εσσε - Ο Λυκος της Στεπας"Ηξερα πως εκατο χιλιαδες πιονια απο το παιχνιδι της ζωης ηταν στην τσεπη μου. Αυτη η φευγαλεα ματια που ειχα ριξει στο νοημα της ειχε κεντρισει το λογικο μου κι ημουν αποφασισμενος να αρχισω το παιχνιδι ξανα. θα ξαναδοκιμαζα τα βασανα του για αλλη μια φορα και θα ριγουσα με την ακατανοησία του. Θα ξαναταξιδευα, οχι μονο μια φορα αλλα πολλες, στην κολαση της εσωτερικης μου υπαρξης. "*Stefano Elio D' Anna - H Σχολη των Θεων"Αγαπα τον εαυτο σου εσωτερικα με ολες σου τις δυναμεις και καθε τι στον κοσμο θα ειναι τελειο. Τα παντα, εννοω τα παντα, συμπεριλαμβανομενου και του παρελθοντος, θα παρουν τα χαρακτηριστικα σου και θα δημιουργηθουν ξανα κατ εικονα και ομοιωση σου. Μοιαζει αδυνατο, κι ομως μονο εσυ μπορεις να απελευθερωσεις τον κοσμο απο το χαος και τη δυστυχια.Υποσχεθηκα στον εαυτο μου οτι δεν θα τα "ξεχνουσα" ποτε πια.Ονειρεψου, ονειρεψου, ονειρεψου ακαταπαυστα... η πραγματικοτητα θα σε ακολουθησει."Υ.Γ.: Κι ομως καποια βιβλια ειναι σαν την "Ιθακη" του Καβαφη, τα τελευταια λογια τους αποκτουν νοημα κι αξια μονο αν διανύσεις το ταξιδι του βιβλιου .
Σχολιάζει ο/η