διαβασα την εξομολογηση σου περιεργως τη στιγμη που σκεφτομουν σχετικη "φιλια" που ειμαι ηδη στη διαδικασια να αφησω πισω μου.Συμπληρωματικα λοιπον σε καποια απο τα πολυ σωστα σχολια καποιων εδω, θα σου ελεγα απλα πως δεν ειναι καθολου λαθος να αφηνεις πισω σου σαπιες φιλιες και να κρατας μονο ο,τι ειναι πραγματικο. Ακομα κι αν ειναι να μεινει πλαι σου ενας και μονο ανθρωπος...απο τη δοτικοτητα που εκπεμπει βεβαια η εξομολογηση σου, μαλλον χλωμο το κοβω να σου μεινει μονο ενας. Οποτε, no worries για σενα-ας ανησυχουν αυτοι που θα σε χασουν απο φιλο/φιληΚαι τελικα, δεν καταλαβα; Απο ποτε θεωρειται "κοινωνικη επιτυχια" η συσσωρευση ασχετων γυρω μας που δεν δεν τους δενει τιποτα ουσιαστικο και βαθυ μαζι μας, περα απο τη χαζοχαρουμενη κοινη μας εμπλοκη σε παρτακια, γκομενικες εξομολογησουλες και διακοπουλες-ελευθερο στην αγονη γραμμη;Καθε που θα αλλαζεις, που θα μπαινεις σε μια νεα φαση, που θα εξελισσεσαι σαν ανθρωπος-πες το οπως θες- θα αφηνεις πισω σου μερικες "δηθε μου ταχα μου φιλιες" και θα κρατας πλαι σου ανθρωπους που πραγματικα αξιζουν. Συνεχιζοντας στην επομενη πιστα, οπου κι απο εκει καποια στιγμη θα βγεις κανοντας ενα αντιστοιχο ξεκαθαρισμα, εν καιρω.Αρκετα με τη σαπιλα και τους ασχετους. Στο πλαισιο μιας ολοκληρης εποχης που αποδεικνυει ακριβως αυτο (οτι το ψευτικο δεν φτουραει και δεν φτουρησε ποτε), αναλογως δες και το θεμα της φιλιας. Να εχεις χαρα που τους αφηνεις πισω σου. Οχι νοσταλγια και ακομα περισσοτερο οχι μελαγχολια.(τα γραφω τωρα εδω σε εσενα, αλλα ειναι και για να τα ακουω κι εγω ;)..)καλα ξεμπερδεματα και να μας φερει ουσιαστικη ανθρωπινη επαφη στο σακο ο αι-βασιλης, τη χρονια που ερχεται!