Ρε κορίτσια, και εσύ και η τότε κοπέλα και όποια άλλη: Τι θέλετε από τους συντρόφους σας; Γιατί είστε μαζί τους; Αν γνώριζαν, αν τους ενδιέφεραν, αν είχαν ακολουθήσει πρακτικά επαγγέλματα πώς τα λένε, θα ήταν άλλοι άνθρωποι, δεν θα ήταν αυτοί που γνωρισατε. Είστε μαζί τους επειδή είναι μορφωμένοι και μόνο μέσω αυτής της διάστασής τους τους κρίνετε;Από την άλλη, σαφώς και η συντροφικότητα, ο γάμος, η συνύπαρξη, μας βγάζουν από τον μικρόκοσμο μας, όσο σημαντικός κι αν θεωρείται ή αν είναι όντως αυτός. Μήπως οι σύντροφοι σας πιστεύουν ότι θα "ανοίξουν σπίτι" και δε θα κουνηθεί τρίχα από τα μαλλιά τους και γι'αυτό αγχώνεστε; Σας έχω τη λύση αγαπητές φίλες!Το λέτε καθαρά και ξάστερα, πρώτα στον καθρέφτη σας και μετά σ'εκείνους:Αν νομίζεις ότι δε θα κουνηθεί τρίχα από τα μαλλιά σου και ότι όλα θα κυλάνε νεράκι σε συμπαντική αρμονία, γελάνε όλοι επιστημονικοί κλάδοι μαζί.Σ'εμένα ο γλυκός μου έλεγε πόσο τον γοητεύει που τον φέρνω σ'επαφή με τον πραγματικό κόσμο και τέτοιες μπαρούφες, και λίγο καιρό αφότου ήρθα να μείνουμε μαζί, μόνο που δε με ρώτησε αν είμαι η καινούργια οικιακή βοηθός και πότε σχολάω. Που λέει ο λόγος. Ε δεν έπεσα κι απ'τα σύννεφα. Και γι'αυτό δεν έφυγα θιγμένη αλλά έκατσα και ξεκαθάριζα για το πρώτο διάστημα της προσαρμογής ΜΑΣ.Και μπορεί να έβλεπα και να με πείραζε ότι δεν με διευκολύνει σε κάποια πράγματα, πρακτικά και μη, αλλά άργησα να δω ότι εκείνος είχε αφήσει στην άκρη ένα διδακτορικό που ήταν ήδη στη μέση και στον πάγο, για να μου συμπαραστέκεται στο πένθος μου, με τον τρόπο που μπορούσε και για τα δεδομένα του. Επειδή εγώ τον αγαπούσα ανεξαρτήτως διδακτορικών, δεν έβλεπα πόσο σημαντικό ήταν ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ αυτό που έκανε.Θέλω να πω με όλα αυτά, ότι αν αγαπιέστε, θα βρίσκεται αυλάκι να κυλήσει το νερό. Πρώτα όμως να ξεκαθαρίσετε αν υπάρχει νερό. Αν ναι, να θυμάστε ότι θα πρέπει να βρίσκετε τρόπους να κρατάτε γεμάτες τις δεξαμενές σας, άλλοτε στάλα-στάλα, άλλοτε με τρεχούμενο νερό. Τα άλλα είναι ρευστά. :P