Δεν είμαι demisexual. Γνωρίζω τον όρο και γνωρίζω τέτοιους ανθρώπους (κυρίως νέες κοπέλες). Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι έχω προσπαθήσει να υιοθετήσω κάποια συμπεριφορά χαρακτηριστική των demisezual σε κάποια στάδια, αλλά είναι από επιλογή (και είναι σε άλλα πλαίσια που ξεφεύγουν από τη συζήτηση). Είμαι 40 χρονών. Το να μην έχει κάποιος λίμπιντο επηρεάζεται από πολλά πράγματα. Π.χ. το να μην νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, κι έτσι να μην νιώθεις επιθυμητός στα ίδια σου τα μάτια (αν η σεξουαλικότητά σου στηρίζεται σε αυτό). Άλλες φορές η λίμπιντο κατά κάποιο τρόπο μπορεί να εκληφθεί ως απειλή, ως χάσιμο του ελέγχου του εαυτού σου. Εγώ απλά επειδή δεν ήθελα να μπλέξω με κανέναν καταλάγιαζε μέσα μου, ήταν σαν να έλεγα μέσα μου "δεν θέλω". Πως δηλαδή οι άνθρωποι όταν θέλουν να είναι πιστοί καταλαγιάζουν σεξουαλικές επιθυμίες για άλλους ή δεν τους κάνει καν εντύπωση κάποιος, όταν είναι σε σχέση; Εγώ πάντα έλεγα σε τέτοιες φάσεις ότι είναι σαν να είμαι ακόμα μέσα στη σχέση, γιατί κουβαλάω ακόμα μέσα μου τον άλλο. Ήμουν πιστή κατά κάποιο τρόπο χωρίς να υπάρχει καμία υποχρέωση να είμαι πιστή. Έτσι μου έβγαινε.Το να μην έχει κάποιος λίμπιντο για μερικούς μήνες ή για χρόνια δεν επηρεάζει την εκδήλωση και την ποιότητα της λίμπιντου όταν έρχεται.Δεν έχω κατάλοιπα που πρέπει να επιλύσω, δεν χρειάζεται να είμαστε όλοι ίδιοι. Έτσι είμαι κι έτσι λειτουργώ. Είναι σαν να μου λες ότι ένας συντηρητικός άνθρωπος έχει κατάλοιπα που πρέπει να επιλύσει για να γίνει φιλελεύθερος. Ενώ έρευνες έχουν δείξει ότι ο συντηρητισμός και ο φιλελευθερισμός έχουν να κάνουν με την αντίληψη κινδύνου, το πόσο risk adverse είναι κάποιος, το επίπεδο αισιοδοξίας και το πλαίσιο των αξιών του. Πρέπει να είμαστε όλοι φιλελεύθεροι; Υπάρχει νόημα γιατί φτιαχνόμαστε διαφορετικοί. Η κοινωνία χρειάζεται και τους οραματιστές και τους πραγματιστές.Εγώ λειτουργώ έτσι και ξέρω γιατί λειτουργώ έτσι (ευχαριστώ Πόντια) και νιώθω καλά. Ξέρω ότι έχει να κάνει με την προσωπικότητά μου, το πως είναι δομημένος ο εγκέφαλός μου, το πως επεξεργάζεται τα πράγματα, το πόσο σημασία έχει για μένα η ταυτότητά μου. Αν έχεις αυξημένη ικανότητα ενσυναίσθησης και προβολής των άλλων, πίστεψέ με, είναι πολύ σημαντικό κομμάτι ο ορισμός της ταυτότητά σου, διαφορετικά δεν ξέρεις από που ξεκινάς εσύ και που τελειώνεις. Αυτό όπως είπα το χάνω λίγο μέσα στις σχέσεις. Δεν έχει σχέση με φεμινισμό, υπάρχουν και άντρες με το δικό μου στυλ προσωπικότητας (απλά βασανίζονται λίγο περισσότερο γιατί τα πρότυπα θηλυκότητας αποδέχονται περισσότερο αυτό το στυλ σε γυναίκα) .
