Κι όμως, νιώθω μια χαρά όταν δεν έχω λίμπιντο, γιατί δεν έχω την αίσθηση ότι μου λείπει κάτι. Όταν έχω λίμπιντο και μου λείπει το σεξ τότε είναι πρόβλημα για μένα. Είναι σαν να μου υπενθυμίζει ότι έχω ανάγκη και κάποιον άλλο κι εγώ δεν θέλω να έχω ανάγκη κανέναν (ερωτικά τουλάχιστον εκείνη τη στιγμή), με προδίδει το σώμα μου. Όταν λέω ότι δεν έχω λίμπιντο το γενικεύω, είναι τι συμβαίνει συνήθως, μέσα στα 1-2 χρόνια μπορεί να ξυπνήσει το σώμα μου για κανά μήνα και μετά πάλι από μερικούς μήνες, αλλά αν δεν ακολουθεί το μυαλό και έκανα κάτι θα ήταν σαν να έκανα κάτι κόντρα στον εαυτό μου, να τον πίεζα. Συνήθως το διάστημα αυτό είμαι τελείως κλειστή και αποστασιοποιημένη σε ερωτικό ενδιαφέρον και πιστεύω ότι το πιάνουν οι αντένες των άλλων. Τις ελάχιστες φορές που μπορεί να υπήρξε ένα φλερτ από κάποιον, μπορώ θεωρητικά να σκεφτώ ότι αυτός έχει διάφορες καλές ιδιότητες, ωραίος είναι, και αν είχα όρεξη να κάνω σχέση μπορεί να το επιδίωκα, αλλά δεν νιώθω λύπη ή ότι χάνω κάτι. Πάντως, όταν πια νιώθω ότι είμαι έτοιμη είναι σαν να ανοίγει η βρυσούλα, σαν να εκπέμπω πια κάτι διαφορετικό, αλλά και εγώ η ίδια επιδιώκω και δημιουργώ καταστάσεις. Έχω τη διάθεση να φλερτάρω, αλλάζει η στάση του σώματός μου, γίνομαι πιο γλυκιά, πιο δεκτική.