Το ηχοσύστημα μπορεί να κόστιζε όσο μία γκαρσονιέρα... αλλά με τους δασμούς η χώρα είχε δικά της εργοστάσια παραγωγής... χαρτοβιομηχανίες... βιοτεχνίες τροφίμων, κλωστουφαντουργίες κ.τ.λ....Η οικονομία της χώρας ήταν μοιρασμένη με τέτοιο τρόπο που και λιγότερη ανεργία υπήρχε, οι νέοι μπορούσαν να κάνουν οικογένειες..και η χώρα είχε μια κάποια σχετική αυτονομία. Καθόριζε μόνη της τα εργασιακά και τα οικονομικά της ζητήματα... Τώρα ο εργαζόμενος πρέπει να ανταγωνίζεται τη Βουλγαρία, την Κίνα και το Μπαγκλαντές για να μαζεύουν κάποιοι λίγοι κέρδη και να υποφέρουν οι υπόλοιποι...Ανεβάστε και άλλο την ένταση του φθηνού ηχοσυστήματος σας λοιπόν... (ξέρετε αλήθεια σε ποια χώρα και κάτω από ποιες συνθήκες παράχθηκε;) η δυστοπία απολαμβάνεται με δυνατά τη μουσική.