Τί ωραίο ερώτημα, Βλαχάκι, πόσο όμορφα με ταξίδεψε στην παιδική μου ηλικία ♥ Οπως και των άλλων κοριτσιών πιο πάνω, η Τσιτάρα ήταν η αγαπημένη μου thundercat, ωωωω!! Ηθελα να γίνω σαν κι εκείνη και εν μέρει τα κατάφερα, τώρα που το σκέφτομαι :PΕπίσης, εκτός από το μικρό μου Πόνυ (Σούση ♥) λάτρευα και ο,τι βρισκόταν σε διπλό όνομα στο παιδικό πρόγραμμα, δηλ: Κάντυ-Κάντυ, Τάο-Τάο και Τεν-Τεν! Αχ, να μην ξεχάσω και τα γιαπωνέζικα παραμύθια με το μελωδικότατο τραγούδι της εισαγωγής, που στα παιδικά μας αυτιά ακουγόταν ως "Σουρινάάάάμ"-καμία σχέση :D (σημ: εκεί μάθαμε πρώτη φορά ότι οι Γιαπωνέζοι τρώνε ρυζοκεφτέδες, πολύύύ πριν γίνει μόδα και στην Ελλάδα το σούσι)Τί να πεις, Πολίτες του Κόσμου από τα γεννοφάσκια μας! :)