1. Μοιάζει σαν να έχουμε άλλη μια καταπληκτική περιπτωσάρα που θεωρεί το πνεύμα πιο σημαντικό από την εικόνα. Αυτό κάτι λέει, κυρίως για εκείνον. Και το χρησιμοποιεί κιόλας, πολύ καλά μάλιστα. Γιατί από τη μία σε έχει στην μπρίζα, από την άλλη σου λέει ότι δεν τον νοιάζει. Και από την άλλη παίζει το μάτι του, ώστε να φροντίσει να μπλοκάρεις αρκετά. Όχι αρκετά, τελείως. Σε τέτοιες καταστάσεις πρέπει να έχουμε φροντίσει να θωρακίσουμε τον εαυτό μας καλά, και να ξέρουμε πώς να το δείξουμε, όταν σκάνε τέτοιες περιπτώσεις. Το να μη σου λέει ο σύντροφος σου καλά πράγματα για την εμφάνιση σου δεν είναι ωραίο. Να πω κι εγώ το δικό μου πόνο τώρα, είχα κάποτε έναν βλαμμένο, ο οποίος ήταν μια πολιτισμένη και σύγχρονη έκδοση του "η εμφάνιση είναι πράγμα αμαρτωλό". Δηλαδή, απλά δεν τον ένοιαζε. Ούτε για τον εαυτό του. Ντυνόταν σαν λέτσος, τον ένοιαζε απλά να είναι ευπρεπής και καθαρός. Ποτέ, μα ποτέ στον ενάμισι χρόνο που ήμασταν μαζί δεν είπε ότι είμαι όμορφη, ή τι ωραία που ντύθηκα σήμερα, ή πόσο μου πάει εκείνο το χρώμα. Εμένα μου άρεσα και ήξερα και ότι αρέσω γενικά. Αλλά πώς να το κάνουμε, με ένοιαζε να μου λέει. Και δεν θα το έλεγε ποτέ, ούτε όταν τον χώρισα που ερχόταν πίσω "κλαίγοντας" για κανα δίμηνο και είχε χρησιμοποιήσει ότι πολιτισμένο τρόπο υπάρχει για να πάρει πίσω.