Mα σαφώς κι είναι σεξιστικό γενικώς κι αορίστως Παρίσιε! Σαν να είναι απαίτηση να είναι νοικοκυρά η γυναίκα ειδικά (γιατί δεν το λένε ως μομφή για τον άντρα;) Σε οποιονδήποτε άλλο άντρα θα ήταν λόγος να μη σχετιστώ. Όμως δες πώς σκέφτομαι λιγουλάκι. Ομολογουμένως όχι όπως ο περισσότερος κόσμος. Δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό αλλά πάντως είναι γεγονός.Με το να πω "μα πώς! και βέβαια είμαι νοικοκυρά και μπλα μπλα μπλα" ή με το "όχι κάτσε να σου πω γιατί δεν πρέπει να είμαι ΜΟΝΟ εγώ νοικοκυρά αλλά κι εσύ" δίνω αξία στο σχολιασμό. Τον κατοχυρώνω ως έγκυρη κριτική. Ως κάτι που πρέπει να απαντηθεί. Ενώ δεν είναι κριτική στην ουσία (αυτό το συγκεκριμένο κι όχι ο ρατσισμός που είναι άλλο λέβελ ατάκας τελείως). Είναι εσωτερικευμένος θυμός για την βρωμιά και την ακαταστασία που χτυπάει σε μαθημένο παιδιόθεν αντανακλαστικό (ότι δηλαδή είναι αλλουνού ευθύνη). Επομένως κάνω τεχνική dr.Πιντέρη "πετάει ο γάϊδαρος; πετάει, μασάει ταρμά και φτύνει τα κουκούτσια!". Δηλαδή το σχόλιο "δεν είσαι νοικοκυρά" είναι τόσο άκυρο όσο το "κυρία στο σαλόνι και πουτάνα στο κρεβάτι". (γιατί όχι το αντίθετο ας πούμε; ή οποισδήποτε άλλος προσδιορισμός; και τέλος πάντων τι σαχλαμάρες είναι αυτές φασόν συμβουλές)Επειδή τελικά η ΟΥΣΙΑ δεν είναι στο πώς θα θεωρήσουμε ο ένας τον άλλο (προφανώς για να είσαι με έναν άνθρωπο μαζί καλά 2 δεκαετίες τα έχετε βρει) αλλά πώς θα ζούμε σε ένα ΜΗ υποβαθμίσμένο περιβάλλον. Δεν μπορεί επειδή έχεις (γενικά κι όχι εσύ προσωπικά) μια κόντρα θεωρητικού υπόβαθρου με τον σύντροφό σου για το ποιός θα κάνει τις δουλειές της καθαριότητας να κάνετε κι οι δυο πόλεμο χαρακωμάτων κι εν τω μεταξύ να ζείτε σε στάβλο! Το λέβελ στάβλος τελικά θα αποδειχθεί λόγος χωρισμού. Και γενικότερα υποβάθμισης της ποιότητας ζωής και των δυο σας. Κι αιτία καθημερινών καυγάδων.Επομένως προέχει να βρεθεί μια πρακτική λύση. Όχι να βγεί κάποιος "νικητής". (Αυτό το τελευταίο έχει γενική ισχύ στη ζωή.)Για την δική μου την περίπτωση ανέλυσα την προσωπική μέθοδο ευθύς παρακάτω σε άλλο σχόλιο ;) Συνειδητοποιώ ότι χρειάζεται να κάνω κάποιες δουλειές που αντιπαθώ. Αποφασίζω λοιπόν με πειθαρχία -που του την κάνω πάσα να την αναλάβει, πρόσεξε!- να τις κάνω στο μερίδιό μου όσες μου αναλογούν. Αν μου έτρεχε το ρευστό φυσικά θα είχα ακόμα την κοπέλα που μου καθάριζε. Στο τέλος τέλος δεν πά' να με πει και κογιότ; Θα του παραγγείλω μπηπ μπηπ road runner με delivery. Μην μασάμε. "Κανένας δεν μπορεί να σε προσβάλλει χωρίς την συγκατάθεσή σου" έλεγε η Eleanor Roosevelt υποτίθεται. (Για τον ίδιο λόγο δεν με προσβάλλει η λέξη πουτ@να που χρησιμοποίησα η ίδια συνειδητά στο πάνω σχόλιο και πέσαν να με μαυρίσουν.)Αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχει εφαρμογή σε όλες τις σχέσεις αλλά μόνο σε δοκιμασμένες μακροχρόνιες καταστάσεις. Πάντως έχει μια λογική από πίσω. Δεν έχει; Νομίζω όσοι με έχετε διαβάσει πιο τακτικά ξέρετε ότι δεν έχω το προφίλ του θύματος.
