Συγγνώμη αλλά γιατί ως υπεράσπιση προβάλλεται πράγματα αυτονόητα;Υπάρχει γονιός σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου που να μην χαίρεται υπέρμετρα με την επιτυχία του παιδίου του; Εάν δεν το κάνει χρήζει ιατρικής παρακολούθησης..."Επενδύσατε" σε εμάς αλλά ταυτόχρονα με τον συνδικαλισμό σας, περιχαρακώσατε τα όποια δικαιώματά σας, που από οικονομικής απόψεως ήταν μη διατηρήσιμα και δημιουργήσατε μία αγορά εργασίας 2 τάξεων: τη δική σας με υπέρμετρα δικαιώματα και τη δική μας με υπέρμετρες υποχρεώσεις...Οπότε εσείς είστε η κύρια αιτία που όχι μόνο δεν είναι δυνατόν να τα εκμεταλλευτούμε στην Ελλάδα, αλλά ούτε καν να βιοποριστούμε από αυτά...Δε θα επεκταθώ στον ψυχολογικό εξαναγκασμό να έχουμε τουλάχιστον 2 δραστηριότητες ημερησίως και να κάνουμε χίλια δύο πράγματα, γιατί "τα κάνει το παιδί του συγγενή/γείτονα"...Τα τεράστια ποσά είναι αναλογικά με αυτά που κερδίζατε: εάν ήταν υπερβολικά και δυσβάταχτα οι περισσότεροι δε θα τα δαπανούσατε, γιατί απλά δε θα μπορούσατε...Και μπορεί οι περισσότεροι να μην έχετε λογαριασμούς στην Ελβετία, αλλά έχετε χτίσει τουλάχιστον ένα εξοχικό, ενώ εμείς παλεύουμε είτε να αποπληρώσουμε στεγαστικά ή να πληρώνουμε δυσβάσταχτους φόρους ακινήτων...