#5.Δεν υπάρχει καμιά απενεχοποίηση και δεν προβάλλεται ως πρότυπο υγείας το επιπλέον λίπος.Έχεις δει καμιά καμπάνια,κάποιον γιατρό να λέει φάτε 5000 θερμίδες σκουπίδια τη μέρα και μη σηκωθείτε από τον καναπέ σας παρά μόνο για κατούρημα;Αντίθετα συνιστούν ισορροπημένη διατροφή,άσκηση και έλεγχο του σωματικού βάρους.Αυτό δεν αμφισβητείται.Εκείνο που απενεχοποιείται είναι η διάθεση να λιγουρευτείς σαν άνθρωπος ένα σοκολατάκι,όταν έχεις κάποια παραπάνω κιλά.Για μια γυναίκα 1.70 και 60 κιλά κανείς δε θα σκεφτεί,ότι είναι γουρούνα.Ότι εκείνη τη στιγμή βάζει τη θηλιά στο λαιμό της και αυτοκτονεί,γιατί τρώει κάτι ανθυγιεινό.Ότι είναι ένας άνθρωπος αδύναμος,ανίκανος να τιθασεύσει τα πάθη του.Ότι προκαλεί,γιατί πόση κυτταρίτιδα πια πρέπει να προσθέσει στην ήδη αηδιαστική της εμφάνιση.Αυτά όμως θα τα σκεφτούν αρκετοί για μια γυναίκα του ίδιου ύψους,αλλά με 80 κιλά πχ.Και δεν τα σκέφτονται μόνο.Τα δείχνουν με τη συμπεριφορά τους και κάνουν έναν άνθρωπο με παραπάνω κιλά να ντρέπεται για τον εαυτό του.Να αισθάνεται υποχρεωμένος σε κάθε επίσκεψη,να αρνηθεί το γλυκό,για να μην τον κακοχαρακτηρίσουν.Κι ας μην ξέρουν τι τρώει συνήθως,αν γυμνάζεται,αν είναι η παρασπονδία,που επιτρέπει μια στο τόσο στον εαυτό του,αν οι δικές του εξετάσεις είναι καλύτερες κι απ'τις δικές τους,ποιος είναι ο λόγος,που έχει αυτά τα παραπάνω κιλά.Απενεχοποιείται η διάθεση να κάνεις το κέφι σου με ένα ωραίο ρούχο,χωρίς να τσεκάρεις 100 φορές στον καθρέφτη πόσο πετάει ο κώλος σου πχ.Γιατί ακριβώς υπάρχουν οι ίδιες σκέψεις με παραπάνω.Και μπορεί τελικά να καταλήξεις με ένα τσουβάλι.Κι ας έχεις ξεπεράσει,προκειμένου να αγοράσεις εκείνο που σου αρέσει, βλέμματα αποδοκιμασίας και λύπησης στα καταστήματα,γιατί δε χωράς στο small ή στο one size.Απενεχοποιείται η διάθεση να συμμετέχεις γενικά στη ζωή.Να μην κρύβεσαι,να μη διεκδικείς λιγότερα είτε γιατί θα σε κοροϊδέψουν είτε γιατί σε έχουν κάνει με τη συμπεριφορά τους οι άλλοι να πιστέψεις,ότι δεν έχεις αυτό το δικαίωμα.Υπάρχουν και παθολογικές καταστάσεις,υπάρχουν προβλήματα διατροφικών διαταραχών,όπως συμβαίνει και με την ανορεξία πχ,αλλά στον κόσμο μας δε χρειάζεται καμιά διάγνωση,για να στήσουμε στον τοίχο έναν χοντρό και να του κουνάμε το δάχτυλο.Ακόμα κι αν είναι όντως ασθενής δε γνωρίζει τη συμπόνια μας,την κατανόηση μας,όπως θα κάναμε με κάποιο άλλο νόσημα.Η προσπάθεια να αλλάξει αυτή η αντιμετώπιση και να νιώσουν πιο όμορφα και άνθρωποι,που τους φοβάται η ζυγαριά,δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση επιβράβευση της ανεξέλεγκτης κατανάλωσης πιτόγυρων.
