Το ψωμί και το γάλα και το πετρέλαιο δεν είναι αγαθά κοινής ωφέλειας. Αυτό που είναι δικαίωμα όλων όμως είναι στη διατροφή, στη θέρμανση και τη μετακίνηση και αυτό πρέπει να διασφαλίζει το κράτος.Το νερό όμως είναι αγαθό κοινής ωφέλειας, είναι αναντικατάστατο για πολλές χρήσεις. Όχι πως δεν μπορεί ένα αγαθό κοινής ωφέλειας να παραχθεί από ιδιώτες. Πχ στη Θεσσαλονίκη η μετακίνηση παρέχεται από τον ιδιωτικό ΟΑΣΘ-στον οποίο δίνονται διπλάσιες επιδοτήσεις ανα επιβάτη απ'ότι στον δημόσιο ΟΣΥ της Αθήνας. Υπάρχει λοιπόν η πιθανότητα πως σε μια χώρα με πανάκριβα τέλη κινητής τηλεφωνίας πχ από ιδιωτικές εταιρείες, όπου οι ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας έφυγαν νύχτα αφήνοντας φέσια η ιδιωτικοποίηση του νερού να οδηγήσει σε πανάκριβα τιμολόγια και σε άμεσες περικοπές σε κακοπληρωτές, είδος όχι σπάνιο τον καιρό της κρίσης. Αλλά βέβαια θα έχουμε την ικανοποίηση πως δεν θα αμοίβονται με καλούς μισθούς αργόσχολοι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά με καλά μερίσματα ιδιώτες ραντιέρηδες.