Ελπίζω και εύχομαι για τους γιούς σου, Πάνο και Διονύση, να μην επαναλάβεις το λάθος του πατέρα σου και τους μάθεις κι εκείνους να αγαπήσουν αυτό το έκτρωμα απαιδευσιάς, χαρακτηριστική «απόλαυση» των αστοιχείωτων και αγράμματων ΄ρσενικών, που λέγεται ποδόσφαιρο. Και ειδικότερα ό,τι αφορά το ελληνικό ποδόσφαιρο.Δεν πάθαμε τίποτα όσοι οι γονείς μας δεν μας έκαναν να αγαπήσουμε την αθλητική αλητεία και τον τζόγο της. Απεναντίας, σε καλό μας βγήκε. Μάθαμε περισσότερα για τον κλασσικό αθλητισμό και για διάφορα άλλα αξιόλογα αθλήματα, ατομικά η ομαδικά, τα οποία απαρτίζονται από ευγενικές φυσιογνωμίες, αθλητές, προπονητές, παράγοντες. Και στο φινάλε, αν μπορώ να το θίξω και αυτό, πάντα κερδίζαμε πόντους στο φλερτ και στις σχέσεις μας (ακόμα γίνεται), όταν το αντίθετο φύλο διαπίστωνε ότι δεν ασχολούμαστε με ποδοσφαιρικές ομάδες, δεν είμαστε ούγκανοι-οπαδοί καμίας εξ αυτών και όταν οι περισσότεροι 'ρσενικοί... «λοβοτομούνται» ατομικά ή συνολικά, μπροστά σε μία πράσινη, τηλεοπτική οθόνη, εμείς γουστάρουμε τσάρκες με το κορίτσι ή αγκαλιά μαζί του, το αγαπημένο μας σήριαλ ή ταινία.Μην μάθεις στους γιους σου το ποδόσφαιρο!... ..δηλαδή εσύ που στο μάθανε, τι κατάλαβες, τι κέρδισες; Τι έχεις καταλάβει μέχρι τώρα;... ..υποθέτω ότι θα έχεις διαπιστώσει ότι σε δουλεύουν;.. ..ναι;... ..να το πεις (και) αυτό στους γιούς σου!...
Σχολιάζει ο/η