Δε θα σου πω οτι σε καταλαβαίνω γιατί δεν έχω βρεθεί στην κατάσταση σου. Έχω βρεθεί όμως σε κατάσταση απραξίας και ήταν ό,τι πιο οδυνηρό έχω βιώσει..Πλέον δουλέυω 3 μέρες τη βδομάδα και τις άλλες τρεις προσπαθώ να κάνω πράγματα για να ξεφεύγω απο τη δουλειά μου που τη ''μισώ''(αλλα μου δίνει χρήματα έστω και λίγα)! Φαγητό έχω από τη μαμά μου γιατί δεν έχω καταφέρει να φύγω από το σπίτι που θα το ήθελα πολύ. Γενικά πιστεύω οτι το χειρότερο που σου συμβαίνει είναι το οτι δεν εχεις με κάτι να απασχοληθείς παρα το ένα πιάτο φαγητο. Όταν η μέρα σου είναι γεμάτη πολλές φορές ξεχνάς και οτι πρέπει να φας! οπότε πιο πολυ να σε ανησυχεί το πώς να γεμίσεις τη μέρα σου με ασχολείες που σου αρέσουν παρα το πως θα γεμίσεις το στομάχι σου. Χωρίς να ντρέπεσε καθόλου πήγαινε στο συσσίτιο γιατί οι άνθρωποι που θα σου δώσουν να φας δε θα σε σχολιάσουν...αντίθετα θα σε καταλάβουν. Και συνέχισε τη μέρα σου αναζητώντας διεξόδους. Βρες δουλειά έστω και σε φυλλάδια..βγάλε κάρτα ανεργίας που μπορεί να σου προσφέρει βιβλιάριο υγείας όπως και πολλά άλλες εκπτώσεις..γενικά ψαξου!και σίγουρα θα αισθανθείς καλύτερα από ότι τώρα! :)