Μαζί σου!Πολύ ωραίο σχόλιο. Δυστυχώς, τόσο τραγικά, φαίνεται από τα αρνητικά "κλικ" το μεγάλο ποσοστό που δεν κατανόησε το παραμικρό απ΄όσα έγραψες ως αντιπροσωπευτικότατο δείγμα πως οι περισσότεροι πολίτες αυτής της χώρας, νομίζοντας ότι έχουν άποψη και γνώμη (τρομάρα τους!...), είναι εμποτισμένοι στην ανοησία, την ενοχή και την δειλία, την ατολμία. Είμαι ψυχολόγος με πολλά χρόνια εμπειρίας στο ενεργητικό μου σε πολλούς τομείς, κλινικούς και ερευνητικούς, εντός και εκτός Ελλάδος μέχρι και σήμερα.Λυπάμαι αλλά ο Έλληνας είναι εξαιρετικά ανώριμος, ανόητος, ρηχός, ανεξαρτήτως ακαδημαϊκής μορφώσεως και κοινωνικής κλίμακας. Η οποία στείρα γνώση και πολύ συγκεκριμένη ανά τομέα μόρφωση, δεν παίζει κανέναν ρόλο στην βελτίωση μας, όπως τόσο λανθασμένα πιστεύει ο μέσος Έλληνας. Όποια βελτίωση προήλθε από αυτή είναι γιατί το εκάστοτε, βελτιωμένο άτομο ήταν ήδη βελτιωμένο και προικισμένο από την φύση του. Επηρεασμένο και «θωρακισμένο» με θετικά στοιχεία από την γονική ανατροφή του (σε αρκετές περιπτώσεις ακόμη και γονέων που δεν ήταν καν μορφωμένοι έως και αγράμματοι - οι άνθρωποι είχαν κριτική ικανότητα μέσω των βιωμάτων τους και της σωστής παρατήρησης του περιβάλλοντος τους). Πολύ πριν, το «προικισμένο» άτομο εισέλθει στο αρχικό, γενικό-εκπαιδευτικό σύστημα, αργότερα ανώτερο ή ανώτατο, κατείχε την κριτική ικανότητα να επεξεργαστεί τις όποιες ακαδημαϊκές πληροφορίες, κυρίως όμως σε συνδυασμό, σύγκριση και επαλήθευση τους με τα βιωματικά ερεθίσματα (τα οποία είναι ακριβώς αυτά που προηγούνται της θεωρίας, την διαμορφώνουν, εξελίσσουν ή και καταργούν). Το βίωμα, η πραγματικότητα λοιπόν παίζει τον κύριο ρόλο. Την οποία πραγματικότητα, οι περισσότεροι αρνούνται να αντικρίσουν, αρνούνται να δεχτούν, κάνοντας μάλιστα σε μεγάλο ποσοστό και τον... σταυρό τους, φτύνοντας και τον κόρφο τους...Λυπάμαι αλλά το μέχρι στιγμής «υλικό» κατασκευής μας ως λαός, δηλαδή το κύριο ιδιοσυγκρασιακό μας «κύτταρο», αποδεικνύεται σκάρτο και θα μας πάρει πολλά χρόνια μέχρι να αντιμετωπιστεί ως ξενιστής από τις νεότερες-μελλοντικές γενιές οι οποίες ελπίζω ότι θα το αποβάλλουν, διαμορφώνοντας μία υγιή αντίληψη. Η ιστορία μας παλιά αλλά και νεότερη, το επιβεβαιώνει συνεχώς. Η ιστορία μας είναι ο «καθρέπτης μας». Μονίμως βρισκόμασταν και βρισκόμαστε στην θέση του θύματος, όχι τυχαία αλλά από επιλογή. Μεμψίμοιροι, άβουλοι, δειλοί, ψευτοπερίφανοι, περιμένουμε την λύτρωση από εξωγενείς παράγοντες, πραγματικούς (βλέπε μεγάλες, εξωτερικές δυνάμεις, φιλικά προσκείμενες...) ή φαντασιακούς (βλέπε θρησκεία, την Παναγία τον Χριστό, τους αγίους, τον Θεό αυτοπροσώπως (!!!), τους ψευδοπροφήτες - που δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ τους και ούτε πρόκειται!...). Τους από μηχανής θεούς ή ημίθεους, τους χρησμούς των μαντείων μας (στις αρχαίες κοινωνίες μας). Είναι άλλωστε απορίας άξιο το γεγονός ότι ενώ (όπως βλακωδώς πιστεύουμε), ο Θεός μας που τόσο πολύ μας αγαπάει στους αιώνες των αιώνων..., πως γίνεται και όλα τα δεινά, στραβά και ανάποδα να συμβαίνουν σε εμάς;;... Τι συμβαίνει άραγε και είναι μονίμως σε ρόλο σωτήριο και όχι προνοητικό; Μα ακόμη και αν αυτός υπήρχε και όλα αυτά τα δεινά, μεγάλα η μικρότερα, είναι προς την δοκιμασία μας από τον ίδιο (όπως, επίσης βλακωδώς πιστεύουμε), κάποια στιγμή θα είχαμε απαλλαγεί (από τον ίδιο βεβαίως, βεβαίως...), λόγω της διαχρονικής, αιωνόβιας τολμώ να πω, βλακείας μας...!Μα ναι, τώρα που το σκέφτομαι, ο Βαρουφάκης (και ο κάθε Βαρουφάκης), πρέπει να είναι ο υπαίτιος και του προπατορικού αμαρτήματος..., της άλωσης της πόλης, του χαμένου πρωταθλήματος της ομαδάρας μας, του χαμένου "Τζόκερ"...Ήμασταν και συνεχίζουμε να είμαστε ανάξιοι να υπερασπιστούμε τις θέσεις μας, ακόμη και τα όποια λάθη μας. Μονίμως στην θέση του «καρπαζοεισπράκτορα» ήμασταν και είμαστε, με τα μεμονωμένα εξιλαστήρια θύματα να φταίνε αποκλειστικά εκείνα και όχι το σύνολο ή οι όποιοι πραγματικοί υπαίτιοι. Και μόνο ότι θεωρούμε πως ένα απειροελάχιστο ποσοστό δυναμικής, είτε αφορά πρόσωπο, είτε μια κατάσταση, μπορεί να είναι αποκλειστικά υπαίτιο για τα πάντα, αυτό και μόνο δηλώνει την ανοησία μας και την βλακεία μας. Πόσω μάλλον όταν συγκεκριμένα πρόσωπα τα οποία μεταμορφώσαμε σε «αποδιοπομπαίους τράγους» (πολλά τα παραδείγματα της ιστορίας μας, παλαιότερης, νεότερης και σύγχρονης), στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να μας αφυπνίσουν, να μας ανοίξουν τα μάτια. Που μας έλεγαν ότι στραβά αρμενίζουμε, αλλά μας πονάει η αλήθεια... ..θέλουμε τα... ευκολάκια, τις εύκολες και φυγόπονες λύσεις. Τρελός ο ένας, παλαβή η άλλη, γραφικός ο τρίτος... Μονίμως με ανούσιες, δειλές και ελεεινές προφάσεις, όπως από παιδιά ακόμη, στα σπίτια μας, μας έμαθαν να κάνουμε, «σταυρώνουμε» όποιον τολμάει να μας τρίψει στα μούτρα τις ελλείψεις μας (ακόμη και όταν αφορούν και εκείνον τον ίδιο), με σκοπό την βελτίωση μας. Όοοοχι δεν μας αρέσει. Τα... ευκολάκια που ανέφερα λίγο πριν. Ας τα λουστούμε τώρα... ..και αύριο και μεθαύριο...Εκτός ότι δεν έχουμε μάθει να ζοριζόμαστε, τα θέλουμε και όλα για την πάρτη μας. «Άντρα θέλω, τώρα τον εθέλω...!».. ..ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξει ο κώλος μας!... Παρτάκηδες και εγωιστές. Τι και αν οι επόμενες γενιές, τα παιδιά μας θα κληρονομήσουν τα δικά μας λάθη χωρίς επί της ουσίας να ευθύνονται; Μήπως θα ζούμε τότε(ς);;... (Έμμεσα και άμεσα, το έχω ακούσει πολλές φορές αυτό!...).Ας τα λουστούμε τώρα λοιπόν... ..και αύριο και μεθαύριο.....δεν φταίει εκείνος ή εκείνοι που άναψαν την φωτιά, φταίει ο τρελός του χωριού που χτύπησε την καμπάνα βραδιάτικα και μας ξύπνησε...!
