Φίλε μου δεν μπορώ να καταλάβω την ανάγκη να βγάλεις κάποιον φασίστα, επειδή απλά δεν συμφωνείς με την πράξη του. Και αναφέρομαι σε δημοσιογράφους προπάντων, μίας και εάν αυτοί έχουν το βήμα και μεγαλύτερη ευθύνη στον τυχόν φανατισμό… Τσέκαρε εδώ, δημοσιογράφο του σκάι… Λίγο παρακάτω είναι η ρητορική του ρουβίκωνα… Λίγο.https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/150513/eyharisto-ton-miki-theodoraki-audio«Τον ευχαριστώ που μου έδειξε τι σημαίνει κατάντια. Πόσο εύκολα κατρακυλάς σε αυτήν, όταν δεν έχεις ρίζες. Όχι όταν δεν έχεις παρελθόν, όταν δεν έχεις ρίζες βαθιές και γερές.Πόσο απεχθές είναι να σε αγκαλιάζει το παπαδαριό(!; Γιατι ο μίκης είναι δηλωμένος άθεος ξέρω γω…), να σε χειροκροτεί το φασισταριό (να τα μας), να σε χρησιμοποιεί το δημοσιογραφικό αληταριό…»(το δημοσιογραφικό αληταριό λέει…Ακου… Που όλα τα μεγάλα μέσα την έχουν δεί ελιτιστές φωτοδότες, που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον ηλίθιο λαό.. που ΜΙΑ σοβαρή ανάλυση του τι έχουμε εμείς να κερδίσουμε ως χώρα δεν έχω δει. Μόνο ειρωνείες.)«…Να χαϊδεύω την μπόλικη αφέλεια και την άγνοια του πλήθους. Να σιγοντάρεις την επιπολαιότητα της μαζικής σκέψης…» (αρχίσανε τώρα οι μαζισμοί… Ενώ εμείς οι σπουδαίοι δημοσιολόγοι δεν καταδεχόμαστε την πλέμπα)«…Ναι, προφανώς δεν ήταν φασίστες όλοι όσοι ήταν εκεί, αλλά πότε τελικά και πώς αρχίζεις να φασιστικοποιείσαι; Με όλες τις αναλογίες... προφανώς η νεολαία της Γερμανίας του μεσοπολέμου δεν φανταζόταν ότι θα ήταν αυτή που θα γύριζε σε φέρετρα μερικά χρόνια αργότερα. Ούτε οι ενήλικες της Γερμανίας του μεσοπολέμου ήθελαν να ψήνουν σε φούρνους τα πτώματα των Εβραίων. Προφανώς δεν το ήθελαν αλλά έγινε, γιατί το ήθελαν κάποιοι. Που όμως ποτέ δεν το είπαν καθαρά. Και που πάντα μιλούσαν για ισχυρή και καθαρή Γερμανία….»Τι λές ρε φίλε; Συγκρίνεις κρεματόρια με οιαδήποτε ομολογουμένως αγνή και κόσμια (ούτε σκουπιδάκι λέει δεν είχε κάτω…) έκφραση πατριωτισμού; Συγκρίνεις την άνοδο του Χίτλερ με την πλατεία τη Κυριακής; Συγκρίνεις το τρίτο Ράιχ με τον Μίκη; Και καλά μετά λές είναι όλοι φασίστες αλλά… είναι!Και στο κρεσέντο«Γιατί χθες πέθανε ο Μίκης Θεοδωράκης (θεός σχωρές΄τον!!). Έφυγε ένας μεγάλος καλλιτέχνης, ένας μεγάλος πνευματικός άνθρωπος. Ένας κορυφαίος δημιουργός, ένας ζωντανός θρύλος, που μεγαλούργησε όταν ήταν γειωμένος με τις αγωνίες του λαού μας.»Ατσα, το ξεφούρνισέ επιτέλους! Οι «αγωνίες του λαού μας» ενδιαφέρουν όταν συντάσσονται με το δικό μας πρόσημο! Οκ. Διαφωνείς με το όλο κόνσεπτ. Δεκτό και σεβαστό. Και η άλλη πλευρά δεν απαρτίζεται από αγίους σίγουρα. Αλλά υπάρχουν πολλοί τρόποι να το κάνεις. Και έχεις ΟΝΤΩΣ επιλέξει εκείνο του αριστερόστροφου φασισμού. Και δικαιώνεις τον Μίκη.
