ΔΕν νομιζω πως υπαρχει ελληνικη 'πλευρα' που να αισθανεται ανετα με δυο Μακεδονιες. Το προβλημα ειναι οτι δεν ειμαστε εμεις που θα αποφασισουμε το ονομα της γειτονικης χωρας. Οι ελληνικες αποψεις ειναι γνωστες, το ιδιο και οι αποψεις των αλλων, το θεμα ειναι τι θα πει η διεθνης κοινοτητα, η οποια εχει ηδη τυπωσει χαρτες με το ονομα Μακεδονια, και που σε ολες τις αναφορες τυπου, ραδιοφωνου και τηλεορασης, αναφαιρονται με το ονομα αυτο για τη χωρα που συζηταμε. Το θεμα μπορει να μην ειναι ψυχαναλυτικο, αν και η ψυχολογια υπαρχει παντου, κυρια σ αυτους που την αποποιουνται, ομως δεν ειναι και στο τι εχουμε ΕΜΕΙΣ να κερδισουμε. Απ αυτη τη διενεξη ολοι ειναι χαμενοι, ολοι ομως ξερουμε για ποιους δουλευει ο χρονος. Κοντολογις: ο λογος ειναι για την ταμπακιερα, πως δηλαδη θα δεχτει ο ενας η ο αλλος λαος μιαν αποφαση που δε θα βολευει.