Κανεις δεν μπορει να αρνηθει οτι η Εκκλησια εχει προσφερει κατα καιρους τεραστια βοηθεια στο κρατος. Παρολα αυτα δεν μπορουμε να μενουμε προσκολλημενοι στο παρελθον, αλλα να κοιταμε και το παρον και κυριως το μελλον. Μου φαινεται αδιανοητο την εποχη που κοσμος κοιμαται σε παγκακια και πλατειες, που παιδια λιποθυμουν στα σχολεια απο την πεινα, που η ανεργια εχει χτυπησει κοκκινο, που ολοι οι μισθοι σε δημοσιο και ιδιωτικο τομεα εχουν κοπει κατα 30% τουλαχιστον να σπαταλα (γιατι περι σπαταλης προκειται) το κρατος τοσους πολλους πορους για την διατηρηση μιας παραδοσης η οποια δεν προσφερει τιποτε ουτε στην ιδια την θρησκεια. Για να σταματησουν βεβαια τετοιες τακτικες θα πρεπει κυριως να υπαρχει πολιτικη βουληση και διαθεση για συγκρουση με κατεστημενα αιωνων. Η κυβερνηση (η εκαστοτε και η καθε) προφανως μεσα στο ολο πλαισιο υπονομευσης της δημοτικοτητας της δεν ειναι διατεθειμενη να ερθει σε συγκρουση με την τεραστια δυναμη και επιρροη της Εκκλησιας. ''Ίσως βέβαια οι σκηνές αυτές να έδωσαν ελπίδα στους πιστούς. Πίστευα όμως ότι οι πιστοί δεν έχουν ανάγκη από τιμές αρχηγού κράτους και ειδικές πτήσεις ανά την επικράτεια για να νιώσουν Ανάσταση. Όσοι έχουν το Θεό μέσα τους τον βιώνουν και χωρίς τις πανάκριβες συμβολικές κινήσεις, χωρίς τα χρυσοποίκιλτα άμφια του Χριστόδουλου, χωρίς την Εκκλησιαστική περιουσία που μαζεύει και κρατάει η Εκκλησία εδώ και αιώνες "για μια δύσκολη στιγμή του Έθνους" (και που όταν έρχεται η δύσκολη στιγμή όχι μόνο δε μας τη δίνει αλλά δε θέλει κιόλας να φορολογηθεί σωστά - με καμία Παναγία!) Πηγή: www.lifo.gr'' Φανταστικο σημειο.
