Η ερώτησή σας είναι πολύ ενδιαφέρουσα και εύλογη. Πολύ απλουστευτικά: Οι εισαγγελείς ασχολούνται κατά κύριο λόγο με εγκλήματα. (Υπάρχουν και οι ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως η ακούσια νοσηλεία προσώπου με προβλήματα ψυχικής υγείας και άλλα.) Τα εγκλήματα διακρίνονται σε αυτεπαγγέλτως διωκόμενα και σε κατ’ έγκληση διωκόμενα. Τα περισσότερα εγκλήματα που προβλέπονται στον Ποινικό Κώδικα και τους ειδικούς ποινικούς νόμους είναι αυτεπαγγέλτως διωκόμενα, δηλαδή η δικαιοσύνη ενδιαφέρεται για την δίωξή τους ασχέτως και ανεξάρτητα από το αν και πόσο ενδιαφέρονται οι ιδιώτες γι’ αυτό.Στα κατ’ έγκληση διωκόμενα εγκλήματα, οι εισαγγελείς ασχολούνται μόνο αν υπάρχει μήνυση ή έγκληση (που για πρακτικούς λόγους ας θεωρήσουμε ότι είναι το ίδιο πράγμα).Στα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα, ο εισαγγελέας ασχολείται είτε αν υπάρχει σχετική μήνυση, π.χ. κάποιος που μηνύει τον γείτονά του ότι έχει χτίσει αυθαίρετο, κάποιος που κάνει μήνυση κατ’ αγνώστου ότι κάποιοι βάλανε φωτιά σε ένα δάσος κ.ο.κ., είτε αν το αντιληφθεί μόνος του, διαβάζοντας τις εφημερίδες ή στο διαδίκτυο, βλέποντας τηλεόραση, βλέποντάς το με τα μάτια του, ή αν κάποιος το καταγγείλει προφορικά, χωρίς να υποβάλει μήνυση (γι’ αυτό και υπάρχει ο θεσμός του “εισαγγελέα ακροάσεων”).Στην προκειμένη περίπτωση, χωρίς φυσικά να ξέρω ή να είμαι σίγουρος, ο εισαγγελέας ίσως διερευνά αν διεπράχθη το έγκλημα του άρ. 290 ΠΚ,“1. Όποιος με πρόθεση διαταράσσει την ασφάλεια της συγκοινωνίας στους δρόμους ή στις πλατείες τιμωρείται: α) με φυλάκιση, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο β) με κάθειρξη, αν επήλθε θάνατος. 2. Αν η πράξη τελέστηκε από αμέλεια, επιβάλλεται φυλάκιση.”… όπου φυλάκιση = 20 ημέρες έως 5 χρόνια.Για το αν οι εισαγγελείς ασχολούνται με όλα τα πιθανά εγκλήματα τα οποία συναντούν στην προσωπική και επαγγελματική τους ζωή, η απάντηση είναι απλώς όχι. Οι εισαγγελείς όπως και όλοι οι άνθρωποι έρχονται καθημερινώς σε επαφή με εκατοντάδες πιθανές περιπτώσεις διάπραξης εγκλημάτων. Και αυτή η απλή δεκάλεπτη ή μισάωρη οδήγηση από το σπίτι τους μέχρι το γραφείο τους στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη ή σε άλλη μεγάλη πόλη (ή και μικρή τέλος πάντων) ή η βόλτα στο διαδίκτυο, τους φέρνει σε επαφή με δεκάδες πιθανές περιπτώσεις αδικημάτων. Διαφημιστικές πινακίδες υπερβολικά κοντά σε οδικές αρτηρίες, αυθαίρετα, χρήση ναρκωτικών, πορνεία, επικίνδυνα εγκαταλελειμμένα κτίσματα, επικίνδυνα οχήματα, πώληση λαθραίων τσιγάρων, πώληση πλαστών CD, μετανάστες-αιτούντες ασύλου που κατά πάσα πιθανότητα έχουν παραβιάσει τους όρους προσωρινής διαμονής στη χώρα (ιδίως κοντά σε λιμάνια), φορτηγά που μεταφέρουν αδρανή υλικά και δεν καλύπτουν το χώρο φόρτωσης με μουσαμά (το ξέρατε ότι είναι πλημμέλημα; ), απόπειρες απάτης στο διαδίκτυο, απειλές στο διαδίκτυο, βρισίδια στο διαδίκτυο, bullying στο διαδίκτυο, πορνεία στο διαδίκτυο...Η κάθε εισαγγελία, υπό τις οδηγίες όποιου προΐσταται σε αυτήν, κάνει μία κατανομή των δυνάμεων της και των πόρων της με σκεπτικό πώς θα καταφέρει το ιδανικότερο αποτέλεσμα. Τώρα για το ποια ακριβώς κριτήρια εφαρμόζει, αυτό δεν το γνωρίζω.Τέλος, προκαταρκτική εξέταση είναι, ας πούμε, ένα βήμα πριν την προανάκριση και δύο βήματα πριν τη δίωξη, με την έννοια ότι σκοπός της είναι να διερευνηθεί αν έχει γίνει κάποιο έγκλημα, χωρίς αυτό να θεωρείται δεδομένο.
