Επίσης,περί καζινοκαπιταλισμού. Η θεωρία αυτή αντιστρέφει τα πραγματικά αίτια στα οποία ευθύνονται οι καπιταλιστικές κρίσεις,οι νομοτέλειες του δηλαδή,αφού μετατοπίζει το βάρος στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Οι τράπεζες μπορεί μεν να έχουν σημαντικότατο ρόλο στην αναπαραγωγή του κεφαλαίου στον καπιταλισμό,δεν παύουν όμως να είναι αυτό: χρήσιμα εργαλεία στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων όσων κατέχουν μέσα παραγωγής. Στην ουσία δηλαδη,αυτό που γίνεται είναι να αθωώνεται ο καπιταλισμός σαν σύστημα,αφού για την κακή μας την μοίρα υπαίτιοι είναι ορισμένοι κακοί διαχειριστές,αναζητούνται λύσεις οι οποίες θα "εξυγιάνουν" τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Αφήνοντας άθιχτη φυσικά την ουσία. Πάνω σε τέτοιες θεωρίες πάτησαν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ,όσο και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και κινήσεις,που βλέπανε με συμπάθεια το ενδεχόμενο μιας "κυβέρνησης της αριστεράς". Τα αποτελέσματα των αυταπατων αυτών που σπάρθηκαν με τόση επιμέλεια,τα βλέπουμε.