2.Νομίζω δεν χρειάζεται χρόνο να εκφραστεί, ήδη εκφράστηκε. Δεν τρελαίνεται κι όλας, αν ήταν στο χέρι του θα τα λέγατε πιο αραιά, και όλα αυτά που σου είπε. Η Α μπα έχει δίκιο, στο όνομα της δήθεν ειλικρίνειας καμιά φορά λέγονται οι μεγαλύτερες χοντράδες και με εντελώς αναίσθητο τρόπο.Η δική μου απορία είναι, εσύ πώς απάντησες σε όλο αυτό; Υποθέτοντας ότι δεν θα ήμουν σε φάση να χωρίσω επιτόπου, προσωπικά θα τον ρωτούσα γιατί είναι μαζί μου αφού νιώθει έτσι - κι αν ήταν τόσο «ειλικρινής» ώστε να μου πει στην ψύχρα ότι δεν έχει βρει ακόμα κάτι καλύτερο, νομίζω θα μου το έκανε πολύ εύκολο να φύγω. Αντίθετα, μπορεί να έλεγε ότι 4 μήνες είναι ακόμα λίγος καιρός για να δεθεί σε μεγαλύτερο βάθος, ότι εντάξει, καλά είμαστε, αλλά ακόμα γνωριζόμαστε. Το οποίο δεν είναι παράλογο - μπορεί να μην είναι αυτό που θέλεις από τον άνθρωπο που είσαστε μαζί, αλλά υπάρχουν και οι άνθρωποι που δεν ψάχνουν την τρελή καψούρα, αλλά ένα άτομο να ταιριάξουν τα χνώτα τους (που θέλει χρόνο να το δεις). Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσα να πω ότι οκ, δεν είναι αγενής και χοντροκομμένος, είναι απλά ειλικρινής. Ένα άλλο ερώτημα είναι, ήταν συζήτηση ή καυγάς; Έχει διαφορά να σου πει ο άλλος κάτι τέτοιο στο ήρεμο, από το να το πετάξει την ώρα που και οι δύο φωνάζετε ό,τι έχετε εύκαιρο για να πικάρετε ο ένας τον άλλο (όχι ότι το δεύτερο είναι ιδανικά πλασμένο, αλλά είναι άλλου είδους πρόβλημα).Το θέμα ότι σε έβαλε στην οικογένειά του είναι νομίζω επίσης ένα θέμα. Υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι στην οικογένεια γνωρίζουμε τη σχέση μας όταν ξέρουμε ότι αυτόν τον άνθρωπο τον θέλουμε και είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Υπάρχουν και εκείνοι που γνωρίζουν στους δικούς τους τον άλλο με το που το πράγμα πάει σε σχέση και απλά δεν είναι ξεπέτα. Καταλαβαίνω τη λογική και των δύο, αλλά μπορεί εύκολα να δημιουργήσει παρεξηγήσεις αν δεν είναι και οι δύο στο ίδιο μήκος κύματος.